Lista kursów

English version

Kod kursu: IPS10069o13
Rok / Semestr: 2013/2014 letni
Nazwa: Projektowanie urbanistyczne z rewitalizacją obszarów zurbanizowanych
Kierunek: Gospodarka Przestrzenna
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 6
Punkty ECTS: 6
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 45 / 45 / 0
Prowadzący: dr inż. arch. Eleonora Gonda - Soroczyńska
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia dotyczące podstaw projektowania urbanistycznego. Posiada podstawowe wiadomości na temat procesu projektowania przestrzeni użytkowej w mieście i na wsi. Zna możliwości zagospodarowania terenów pełniących wcześniej inną funkcję. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej, aranżując wnętrza urbanistyczne i rozumiejąc zasady kształtowania ładu przestrzennego wewnątrz jednostki mieszkaniowej. Ma podstawową wiedzę o trendach związanych z rewaloryzacją, rewitalizacją i rekultywacją obiektów i terenów . Umiejętności Ma umiejętność samokształcenia się w zakresie projektowania urbanistycznego i rewitalizacji obszarów zurbanizowanych. Potrafi rozwiązywać proste tematy projektowe (inżynierskie) i posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do ich realizacji. Potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania wybranego obszaru zurbanizowanego, kształtować ład w przestrzeni miasta i wsi, wysuwać stosowne wnioski w zależności od bliższego i dalszego sąsiedztwa. Potrafi zaprojektować mały zespół mieszkaniowy używając właściwych metod, technik i narzędzi. Potrafi identyfikować i korygować proste formy urbanistyczne. Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich związanych z rewitalizacją i rewaloryzacją. Potrafi przygotować i zaprezentować prezentację multimedialną dotyczącą rewitalizacji wybranego fragmentu miasta.

Kompetencje: Kompetencje społeczne (postawy) Ma świadomość w prawidłowym i racjonalnym gospodarowaniu przestrzenią na obszarach zurbanizowanych, potrafiąc myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. W rozwiązaniach projektowych fragmentu miasta ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko. Ma świadomość swojej roli społecznej w artykułowaniu pozaekonomicznego znaczenia zagospodarowania obszaru zwłaszcza poprzez proces rewitalizacji i rewaloryzacji. Ma świadomość odgrywanej roli i znaczenia bliższego i dalszego otoczenia w kształtowaniu przestrzeni miasta lub wsi.

Wymagania wstępne: demografia i społeczno-kulturowe uwarunkowania gospodarki przestrzennej, historia urbanistyki, rysunek odręczny, techniczny, planistyczny, zasady projektowania

Treści kształcenia: Podstawy i teoria projektowania urbanistycznego. Sieć osadnicza w Polsce. Rozmieszczenie i rozwój miast w Polsce. Skala miasta. Piękno miast. Ekologia miasta. Ukształtowanie terenu. Układ sieci ulicznej. Zabudowanie terenu. Wartość zabudowy i jej ochrona. Infrastruktura usługowa, techniczna w mieście. Zieleń w systemie przestrzeni otwartych. Elementy kompozycji urbanistycznej. Rola kompozycji w procesie urbanizacji. Miasto i jego struktura przestrzenna. Geneza współczesnego mieszkalnictwa. Kształtowanie przestrzeni miejskiej. Elementy kompozycji zieleni w urbanistyce. Współ-czesne prądy i tendencje w projektowaniu urbanistycznym. Proces rozwojowy miasta. Kompozycja struktur przestrzennych wiejskiej jednostki osadniczej z uwzględnieniem systematyki osadnictwa wiejskiego (klasyfikacja społeczno – gospodarcza; morfometryczna - kryteria, metody, typowe formy morfologiczne wsi, morfogenetyczna - typowe formy przestrzenne wsi. Zasady programowania i projektowania struktury funkcjonalno - przestrzennej osiedla wiejskiego: cecha programu, cecha zagospodarowania, warunki lokalizacji i fizjograficzne dla terenów budowlanych. Określenie wartości obszarów zurbanizowanych, zasady ochrony zabytkowego układu przestrzennego, rewaloryzacja i rewitalizacja obszarów zurbanizowanych. Rewitalizacja przestrzeni śródmiejskiej. Rewitalizacja obszarów mieszkaniowych, terenów poprzemysłowych, powojskowych. Przemiany struktury funkcjonalno – przestrzennej obszarów zurbanizowanych. Adaptacja form obszarów zurbanizowanych do potrzeb obecnych i przyszłych. Nowa jakość przestrzeni publicznych.

Literatura: 1. Chmielewski J. M., 2006, Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa. 2. Czarnecki B., Siemiński T., 2004, Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, Warszawskie Wydawnictwo DIFIN, Warszawa. 3. Chowaniec M., 1987, Budownictwo zagrodowe, Politechnika Krakowska, Kraków. 4. Mrozowicki E., Pogodziński Z., Więckowicz Z., 1992, Planowanie przestrzenne i projektowanie terenów wiejskich, Skrypty AR Wrocław nr 382, Wrocław. 5. Oleszek J., 2000, Klasyfikacja i typologia osadnictwa wiejskiego – wybrane problemy, Materiał pomocniczy, egz. autorski, Wrocław. 6. Rzymkowski A., Chowaniec M. 1972, Ruralistyka, Arkady Warszawa. 7. Wieczorkiewicz W., 1995, Planowanie przestrzenne osadnictwa wiejskiego. Wyd. SGGW Warszawa. 8. Małachowicz E., 1994, Konserwacja i rewaloryzacja architektury w zespołach i krajobrazie. Wrocław. 9. Zuziak Z., 1999, Strategie rewitalizacji przestrzeni śródmiejskiej. Zeszyty naukowe Politechniki Krakowskiej, seria Monografia 236. Kraków. 10. Odnowa miast – rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja, 2000, IGPiK, Kraków; 11. Barełkowski R. (Ed.), 2003, Przestrzeń architektury a przestrzeń kulturowa, Poznań; Kaczmarek S., 2001, Rewitalizacja terenów poprzemysłowych, Łódź, Ostrowski W., 1980, Zespoły zabytkowe a urbanistyka. Warszawa.

Metody oceny: zaliczenie trzech projektów, egzamin pisemny.

Uwagi: