ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: RRSS20230f13
Rok / Semestr: 2013/2014 zimowy
Nazwa: Agrofitocenologia
Kierunek: Rolnictwo
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Fakultatywny
Semestr studiow: 2
Punkty ECTS: 2
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 0 / 0
Prowadzący: prof.dr hab. Danuta Parylak, dr inż. Janina Zawieja
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza: Student nabywa teoretyczne i praktyczne wiadomości niezbędne do rozpoznawania, klasyfikowania podstawowych zespołów roślinnych pól uprawnych. Wyjaśnia przyczyny i kierunki zmian, jakie zachodzą w agrocenozach (odwracalne i nieodwracalne). Student umie rozpoznawać podstawowe komponenty agrofitocenozy, potrafi wykorzystać wiedzę z zakresu współzależności między nimi do projektowania zabiegów agrotechnicznych uwzględniających działania chroniące bioróżnorodność pól uprawnych. Umiejętności: Student nabywa również umiejętność oceny składu gatunkowego zbiorowisk roślinnych oraz rozpoznaje podstawowe gatunki tworzące agrocenozy (rośliny uprawne, chwasty). Przedstawia zależności istniejące pomiędzy głównymi komponentami agrofitocenoz a warunkami siedliskowymi, a także możliwości regulowania składu agrocenoz.

Kompetencje: Student ocenia i diagnozuje na postawie zbiorowisk roślinnych podstawowe parametry charakteryzujące warunki siedliska. Organizuje i prowadzi badania w zespole. Samodzielne podejmuje decyzje w procesie kształtowania krajobrazu rolniczego, ochrony środowiska rolniczego, a także wykorzystywania naturalnych mechanizmów zachodzących w biocenozie do kształtowania produkcyjności roślin uprawnych. Docenia konieczność samodoskonalenia i potrzebę dokształcania.

Wymagania wstępne: Botanika, uprawa roli i roślin, mikrobiologia, fizjologia roślin, genetyka, ochrona roślin, podstawowe zagadnienia z fitosocjologii.

Treści kształcenia: Klasyfikacja roślinności segetalnej (ekologiczna, fitosocjologiczna i rolnicza). Struktura agrofitocenoz. Chwasty jako element bioróżnorodności pola uprawnego. Zróżnicowane znaczenie chwastów w systemie rolnictwa konwencjonalnego, zintegrowanego i ekologicznego. Zależności między komponentami agrocenozy. Zjawisko alleopatii i jej wpływ na skład zbiorowisk roślinnych.

Literatura: 1. Falińska K. 1996. Ekologia roślin, PWN, Warszawa. 2. Falińska K. 1996. Osobnik, populacja, fitocenoza. PWN. 3. Fukarek F. 1965. Fitosocjologia. PWRiL. 4. Markow M. 1978. Agrofitocenologia. PWRiL, Warszawa, 5. Matuszkiewicz W. 2001. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa. 6. Prończuk, J., 1982 - Podstawy ekologii rolniczej. 7. Rabotnov T. A. 1985. Fitocenologia. Ekologia zbiorowisk roślinnych. PWN, Warszawa. 8. Scamoni A. 1967. Wstęp do fitosocjologii praktycznej. PWRiL. 9. Szafer W. (red) 1972. Szata roślinna Polski, PWN. Wysocki C., Sikorski P. 2002. Fitosocjologia stosowana. Wyd. SGGW

Metody oceny: Ocena efektów kształcenia w zakresie wiedzy: zaliczenie wykładów. Ocena efektów kształcenia w zakresie umiejętności: ocena w terenie. Prace domowe w postaci projektów, obserwacja wykonawstwa, prezentacja ppt. Ocena efektów kształcenia w zakresie kompetencji społecznych: praca indywidualna i w grupach, dyskusja na zajęciach.

Uwagi: