ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: RESS20274f13
Rok / Semestr: 2013/2014 letni
Nazwa: EKONOMICZNO-ORGANIZACYJNE PROBLEMY TURYSTYKI NA OBSZARACH WIEJSKICH
Kierunek: Ekonomia
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Fakultatywny
Semestr studiow: 4
Punkty ECTS: 2
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 15 / 0 / 0
Prowadzący: dr inż. Izabela Kurtyka-Marcak
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza: Student zna ogólne zasady tworzenia i rozwoju indywidualnej przedsiębiorczości w zakresie organizacji usług agroturystycznych. Student zna podstawowy zakres regulacji prawa w działalności agroturystycznej. Student identyfikuje główne problemy i uwarunkowania rozwoju obszarów wiejskich. Umiejętności: Student potrafi samodzielnie zaplanować i wykonać zadania wdrożeniowe z zakresu prowadzenia działalności agroturystycznej. Student posiada umiejętność oceny rozwoju turystyki na obszarach wiejskich. Potrafi wyszukać, zinterpretować i zastosować podstawowe przepisy prawa określające prowadzenie działalności agroturystycznej.

Kompetencje: Kompetencje społeczne: Student potrafi uzupełniać i doskonalić nabytą wiedzę i umiejętności. Student zna zasady zakładania i prowadzenia indywidualnego przedsiębiorstwa świadczącego usługi turystyczne w otoczeniu rolnictwa. Potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. Student ma świadomość odpowiedzialności za jakość usług agroturystycznych.

Wymagania wstępne: Makroekonomia, mikroekonomia, polityka gospodarcza

Treści kształcenia: Zakres przedmiotu obejmuje: historia turystyki, trendy w turystyce, rodzaje i funkcje turystyki. Regulacje prawno –administracyjne. Źródła finansowania inwestycji w turystyce. Organizacja sfery ruchu turystycznego.

Literatura: 1. Alejziak W. 1999. Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku, ALBIS, Kraków. 2. Altkorn J.,2001. Marketing w turystyce, WN PWN, Warszawa. 3. Dębniewska M., Tkaczuk M. 1997. Agroturystyka, koszty, ceny efekty Wydawnictwo Poltext Warszawa. 4. Drzewiecki M. ,1995. Podstawy agroturystyki. Wydawnictwo „ Świadectwo”, Bydgoszcz. 5. Gaworecki W. 2003. Turystyka. Warszawa. 6. Knecht D. 2009. Agroturystyka w agrobiznesie. Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa. 7. Kowalczyk A. 2000. Geografia turyzmu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. 8. Kutkowska B.2003 – Podstawy agroturystyki ze szczególnym uwzględnieniem agroturystyki na Dolnym Śląsku. Wydawnictwo AR we Wrocławiu. 9. Łazarek R. 2001. Ekonomika turystyki, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa. 10. Łobożewicz T., Bieńczyk G. Podstawy turystyki. Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 2001. 11. Mikuta B., Żelazna K. 2004. Organizacja ruchu turystycznego na wsi. Wydawnictwo Format – AB, Warszawa. 12. Płocka J.2009. Wybrane zagadnienia z zagospodarowania turystycznego, część 1 i 2, CKU, Toruń . 13. Praca zbiorowa pod redakcją Świetlikowskiej U. 2000. Agroturystyka. Wydawnictwo SGGW w Warszawie. 14. Red. Kurek W. 2008 Turystyka. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. 15. Rutkowski A., 2003. „Zarządzanie finansami”. Wydanie II. Wyd. PWE, Warszawa. 16. Sikorska G., Kajszczak W. 2001.Kwatera agroturystyczna. Praktyczny poradnik. Wydawnictwo Naj – Comp, Warszawa. 17. Sznejder M., Przezbórska L. 2006. Agroturystyka. Polskie wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa. 18. Szubert –Zarzeczny U. 2002 Ekonomiczne podstawy turystyki. Skrypty AR we Wrocławiu Nr 471. 19. Tańska – Hus B., Buslik M. 2005. Podstawy prawa w turystyce I hotelarstwie. Skrypty AR we Wrocławiu Nr 501.

Metody oceny: Ocena efektów kształcenia w zakresie wiedzy: egzamin pisemny lub testowy z treści wykładów. Ocena efektów kształcenia w zakresie umiejętności: Ocena efektów kształcenia w zakresie kompetencji społecznych:

Uwagi: