ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IPS10318o14
Rok / Semestr: 2014/2015 letni
Nazwa: Projektowanie urbanistyczne
Kierunek: Gospodarka Przestrzenna
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 6
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 30 / 0
Prowadzący: dr hab. inż. arch. Eleonora Gonda - Soroczyńska, dr hab. inż. Tomasz Malczyk, dr inż. Jerzy Oleszek
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza Ma wiedzę ogólną obejmującą kluczowe zagadnienia dotyczące podstaw projektowania urbanistycznego. Posiada podstawowe wiadomości na temat procesu projektowania przestrzeni użytkowej w mieście i na wsi. Zna możliwości zagospodarowania terenów pełniących wcześniej inną funkcję. Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej, aranżując wnętrza urbanistyczne i rozumiejąc zasady kształtowania ładu przestrzennego wewnątrz jednostki mieszkaniowej. Umiejętności: Ma umiejętność samokształcenia się w zakresie projektowania urbanistycznego i rewitalizacji obszarów zurbanizowanych. Potrafi rozwiązywać proste tematy projektowe (inżynierskie) i posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do ich realizacji. Potrafi dokonać krytycznej analizy sposobu funkcjonowania wybranego obszaru zurbanizowanego, kształtować ład w przestrzeni miasta i wsi, wysuwać stosowne wnioski w zależności od bliższego i dalszego sąsiedztwa. Potrafi zaprojektować mały zespół mieszkaniowy używając właściwych metod, technik i narzędzi. Potrafi identyfikować i korygować proste formy urbanistyczne. Potrafi dokonać wstępnej analizy ekonomicznej podejmowanych działań inżynierskich związanych z rewitalizacją i rewaloryzacją. Potrafi przygotować i zaprezentować prezentację multimedialną dotyczącą rewitalizacji wybranego fragmentu miasta.

Kompetencje: Kompetencje społeczne (postawy) Ma świadomość w prawidłowym i racjonalnym gospodarowaniu przestrzenią na obszarach zurbanizowanych, potrafiąc myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy. W rozwiązaniach projektowych fragmentu miasta ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływ na środowisko. Ma świadomość swojej roli społecznej w artykułowaniu pozaekonomicznego znaczenia zagospodarowania obszaru zwłaszcza poprzez proces rewitalizacji i rewaloryzacji. Ma świadomość odgrywanej roli i znaczenia bliższego i dalszego otoczenia w kształtowaniu przestrzeni miasta lub wsi.

Wymagania wstępne: demografia i społeczno-kulturowe uwarunkowania gospodarki przestrzennej, historia urbanistyki, rysunek odręczny, techniczny, planistyczny, zasady projektowania

Treści kształcenia: Podstawy i teoria projektowania urbanistycznego. Sieć osadnicza w Polsce. Rozmieszczenie i rozwój miast w Polsce. Skala miasta. Piękno miast. Ekologia miasta. Ukształtowanie terenu. Układ sieci ulicznej. Zabudowanie terenu. Wartość zabudowy i jej ochrona. Infrastruktura usługowa, techniczna w mieście. Zieleń w systemie przestrzeni otwartych. Elementy kompozycji urbanistycznej. Rola kompozycji w procesie urbanizacji. Miasto i jego struktura przestrzenna. Geneza współczesnego mieszkalnictwa. Kształtowanie przestrzeni miejskiej. Elementy kompozycji zieleni w urbanistyce. Współczesne prądy i tendencje w projektowaniu urbanistycznym. Proces rozwojowy miasta. Kompozycja struktur przestrzennych wiejskiej jednostki osadniczej z uwzględnieniem systematyki osadnictwa wiejskiego (klasyfikacja społeczno – gospodarcza; morfometryczna - kryteria, metody, typowe formy morfologiczne wsi, morfogenetyczna - typowe formy przestrzenne wsi. Zasady programowania i projektowania struktury funkcjonalno - przestrzennej osiedla wiejskiego: cecha programu, cecha zagospodarowania, warunki lokalizacji i fizjograficzne dla terenów budowlanych. Określenie wartości obszarów zurbanizowanych. Przemiany struktury funkcjonalno – przestrzennej obszarów zurbanizowanych. Adaptacja form obszarów zurbanizowanych do potrzeb obecnych i przyszłych. Nowa jakość przestrzeni publicznych.

Literatura: 1. Chmielewski J. M., 2006, Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast. Oficyna Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa. 2. Czarnecki B., Siemiński T., 2004, Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, Warszawskie Wydawnictwo DIFIN, Warszawa.3. Błeszyńska E., 2013, Tożsamość miejsca w urbanistyce, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Katowice; 4. Bradecki T., Twardoch A., 2013, Współczesne kierunki kształtowania zabudowy mieszkaniowej, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Katowice; 5. Stangel M., 2013 Kształtowanie współczesnych obszarów miejskich w kontekście zrównoważonego rozwoju, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Katowice; 6. Ujma-Wąsowicz K., 2012, Kształtowanie przestrzeni sportowo-rekreacyjnych w mieście. Ewolucja problemu, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Katowice; 7. Ujma-Wąsowicz K., Ergonomia w architekturze, Wydawnictwo Politechniki Śląskiej, Katowice;8. Chowaniec M., 1987, Budownictwo zagrodowe, Politechnika Krakowska, Kraków. 9. Mrozowicki E., Pogodziński Z., Więckowicz Z., 1992, Planowanie przestrzenne i projektowanie terenów wiejskich, Skrypty AR Wrocław nr 382, Wrocław. 10. Oleszek J., 2000, Klasyfikacja i typologia osadnictwa wiejskiego – wybrane problemy, Materiał pomocniczy, egz. autorski, Wrocław. 11. Rzymkowski A., Chowaniec M. 1972, Ruralistyka, Arkady Warszawa. 12. Wieczorkiewicz W., 1995, Planowanie przestrzenne osadnictwa wiejskiego. Wyd. SGGW, Warszawa;13. Barełkowski R. (Ed.), 2003, Przestrzeń architektury a przestrzeń kulturowa, Poznań.

Metody oceny: zaliczenie trzech projektów, egzamin pisemny. Ocena: wykład = 50%, ćwiczenia = 50%.

Uwagi: