Katalog kursów ECTS
Szczegóły kursu
Kod kursu:
MRS10066o15Rok / Semestr:
2015/2016 zimowyNazwa:
Choroby i szkodniki roślin ogrodniczych cz. II.Kierunek:
Medycyna roślinTyp studiów:
I st. - inżynierskieRodzaj kursu:
ObligatoryjnySemestr studiow:
5Punkty ECTS:
4Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne):
15 / 30 / 0Prowadzący:
dr hab. Zdzisław Klukowski, prof. UPW., dr inż. Wojciech PuszJęzyk:
polski / angielskiEfekty kształcenia:
Student zna i opisuje podstawowe taksony patogenów powodujących choroby roślin ogrodniczych, ma podstawową wiedzę z zakresu metod hodowli roślin oraz jakości materiału siewnego i ich znaczenia w ochronie roślin, rozumie zjawiska zachodzące w środowisku pod wpływem mikroorganizmów.
Zna zagadnienia związane ze szkodami powodowanymi przez stawonogi, nicienie, ślimaki i gryzonie w uprawach ogrodniczych. Rozpoznaje ich przynależność systematyczną oraz zna bionomię tych gatunków. Kojarzy zespoły agrofagów poszczególnych gatunków roślin. Opisuje uszkodzenia tkanek roślinnych powodowanych przez szkodniki. Zna i rozumie modyfikujący wpływ czynników abiotycznych (temperatury, wilgotności, fotoperiodu) na życie, rozwój oraz zakres potencjalnych szkód. Opisuje spodziewaną reakcję szkodnika na zmiany tych czynników. Rozumie znaczenie bioróżnorodności oraz rolę czynników biotycznych, jako elementów stabilizujących równowagę populacyjną w agrosystemach. Zna biologiczne podstawy szkodliwości stawonogów, ślimaków i nicieni. Rozumie rolę progów szkodliwości, jako wartości jedynie szacunkowo opisujących zagrożenia, oraz konieczność adaptacji wartości progowych do konkretnych warunków. Zna i potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia związane z komunikacją chemiczną owadów oraz innymi metodami lustracji gatunków szkodliwych w uprawach polowych oraz pod osłonami. Rozumie możliwości potencjalnego wykorzystania ich w praktyce. Student rozumie związek pomiędzy sposobem działania środków ochrony roślin na sposobem żerowania i bionomią gatunku szkodliwego.
Posiada praktyczną umiejętność rozpoznawania ważniejszych organizmów uszkadzających rośliny ogrodnicze na podstawie cech morfologicznych i powodowanych objawów lub uszkodzeń. Umie ocenić szkodliwość agrofagów oraz zagrożenia zwiane z ich występowaniem w uprawach polowych oraz pod osłonami. Umie na podstawie progów szkodliwości prawidłowo podjąć decyzję o zwalczaniu oraz uzasadnić prawidłowość swojej decyzji. Student planuje proste systemy monitoringu chorób i szkodników w uprawach ogrodniczych; umie podjąć działania służące ograniczaniu agrofagów; potrafi diagnozować i oceniać zagrożenia środowiska powodowane rolniczą działalnością człowieka. Potrafi prawidłowo ustalić terminy zabiegów oraz zaplanować i wykonać zabiegi zwalczające, zgodnie z zasadami IPM. Potrafi sprawdzić jakość przeprowadzonych zabiegów. Umie zaplanować i podejmować działania profilaktyczne służące zapobieganiu występowaniu szkodników i chorób powodowanych przez czynniki abiotyczne. Potrafi zbierać materiały niezbędne do realizacji zadań inżynierskich.Kompetencje:
Czuje się odpowiedzialny, za jakość wytwarzanych produktów roślinnych i ich bezpieczeństwo dla konsumentów. Ma świadomość negatywnych skutków nieprawidłowego stosowania i przechowywania zoocydów. Rozumie ich szkodliwość dla środowiska naturalnego. Potrafi krytycznie odnieść się do nierzetelnych informacji marketingowych dotyczących zagrożeń powodowanych przez fitofagi oraz konieczności ich natychmiastowego zwalczania (nadużywanie zoocydów). Rozumie zagrożenia społeczne skażenia produktów roślinnych związane z niewłaściwym stosowaniem środków ochrony roślin. Ma świadomość społecznych korzyści wynikających z aktywnego stosowania integrowanych metod ochrony upraw IPM. Student rozumie społeczną wagę profilaktyki w podejmowaniu działań dotyczących utrzymania stanu zdrowotnego roślin ogrodniczych, ma świadomość odpowiedzialności ponoszonej podczas wdrażania metod ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami i ich wpływu na stan środowiska przyrodniczego. Potrafi pracować indywidualnie oraz w zespole, przyjmując w nim różne role.Wymagania wstępne:
Botanika, Biochemia, Podstawy mikrobiologii, Fizjologia i ekobiologia roślin, Entomologia ogólna, Podstawy produkcji roślinnej,.Treści kształcenia:
Rozpoznawanie chorób roślin ogrodniczych powodowanych przez: wirusy, bakterie, grzyby i pasożytnicze rośliny wyższe. Rozpoznawania szkodników występujących w sadach i uprawach warzyw na podstawie charakteru uszkodzeń i cech morfologicznych. Biologia ważniejszych gatunków szkodników (owadów, roztoczy, nicieni, ślimaków i kręgowców). Wpływ czynników abiotycznych i biotycznych na życie, rozwój oraz zakres potencjalnych szkód. Choroby roślin powodowane przez czynniki abiotyczne oraz niewłaściwe odżywianie roślin.
Metodyka lustracji poszczególnych upraw, określanie progu szkodliwości, praktyczna ocena zagrożeń powodowanych przez fitofagi. Prawidłowy dobór pestycydu według kryteriów identyfikacji agrofaga, jego biologii i stadium rozwojowego oraz nasilenia występowania.
Literatura:
1. Agrrios G., N. 2002. Plant Pathology. (5th edition) ISBNACademic Press INC.
2. Boczek J. 2001. Człowiek i owady, Wyd. SGGW.
3. Boczek J. Wyd. 1998., Nauka o szkodnikach roślin uprawnych, SGGW.
4. Borecki Z., 1996. Nauka o chorobach roślin, PWRiL, Warszawa
5. Grabowski M. 1999. Choroby drzew owocowych, Plantpress Kraków
6. Dent D. 2000. Insect Pest Management, CAB International
7. Klimaszewski M.S. 1996. Zarys entomologii ogólnej, , Wyd. Uniwersytetu Śląskiego
8. Kryczyński S., Weber Z. 2010. Fitopatologia t. 1 i 2. PWRiL Warszawa
9. Łęski K, red. 1971. Szkodniki i choroby roślin sadowniczych, PWRiL, 1971
10. Opyrchałowa J. 1994.Wybrane działy ekologii owadów z uwzględnieniem tematyki dotyczącej ochrony środowiska rolniczego. WSP Opole,
11. Praca zbiorowa. 1976. Nauka o chorobach i szkodnikach roślin, PWRiL,
12. Praca zbiorowa. 1994. Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów naturalnych. Wyd. SGGW Warszawa.
13. Rechcigl J.E., Rechcigl N.A. 2000. Biological and Biotechnological Control of Insect Pests., Lewis Publishers.
14. Robak J. Wiech K., 1998. Choroby i szkodniki warzyw, Plant Press
15. Schowalter T.D. 2011, Insect Ecology. An Ecosystem Approach. 3th edition, Elsevier.
16. Sobiczewski P., Schollenberger M. 2002. Bakteryjne choroby roślin ogrodniczych. PWRiL Warszawa
17. Wiech K. 1997. Pożyteczne owady i inne zwierzęta, Mediks Plus
18. Wilkaniec B. red. 2010, Entomologia cz. 2 (Entomologia szczegółowa) PWRiL Poznań
19. Wilkaniec B., red. 2009. Entomologia cz. 1 (Entomologia ogólna) PWRiL Poznań.
Metody oceny:
Wiedza: kolokwia na ćwiczeniach i egzamin pisemny.
Umiejętności: projekt strategii ochrony wybranego gatunku rośliny ogrodniczej wykonywany na ćwiczeniach. Obserwacja konsekwencji i spójności działań podczas realizowania zadań w przebiegu ćwiczeń z przedmiotu.
Kompetencje społeczne: wiedza i treści prezentowane i deklarowane w dyskusjach podczas zajęć.
Uwagi: