ECTS
Katalog kursów ECTS
Szczegóły kursu
Kod kursu: IGS20704o15Rok / Semestr: 2015/2016 letni
Nazwa: Wybrane zagadnienia rzeczoznawstwa majątkowego
Kierunek: Geodezja i Kartografia
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 1
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 30 / 0
Prowadzący: dr hab. inż. Maria Hełdak, dr inż. Małgorzata Akińcza, dr Zbigniew Piepiora, mgr Ciechosław Patrzałek, mgr. Agnieszka Stacherzak
Język: polski
Efekty kształcenia: Wiedza Student nabywa podstawową, uporządkowaną wiedzę w zakresie wyceny nieruchomości, a także roli rzeczoznawcy majątkowego w gospodarce nieruchomościami. Student ma podstawową wiedzę niezbędną do zrozumienia społecznych i pozatechnicznych uwarunkowań działalności rzeczoznawcy majątkowego z zakresu podstaw prawnych systemu wyceny nieruchomości w Polsce. Student ma podstawową wiedzę dotyczącą podejść, metod i technik wyceny nieruchomości gruntowych, lokalowych, komercyjnych, wyceny części składowych nieruchomości, wyceny maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością. Ma podstawową wiedzę o systemie prawnym w zakresie wyceny nieruchomości w tym zawodzie rzeczoznawcy majątkowego. Umiejętności Student potrafi skorzystać ze źródeł informacji w procesie wyceny, potrafi samodzielnie sporządzić opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego, w tym: nieruchomości gruntowej, nieruchomości lokalowej w podejściu porównawczym oraz podejściu dochodowym, a także nieruchomości gruntowej zabudowanej w podejściu kosztowym.
Kompetencje: Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki sporządzanych opinii o wartości nieruchomości, w tym związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Posiada świadomość ochrony danych wykorzystywanych w procesie wyceny nieruchomości. Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawcę majątkowego. Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności zawodowej, cywilnej i karnej rzeczoznawcy majątkowego.
Wymagania wstępne: matematyka, prawne podstawy gospodarki nieruchomościami, elementy planowania przestrzennego
Treści kształcenia: Źródła informacji o nieruchomościach w procesie wyceny: sądy wieczystoksięgowe, księgi wieczyste kataster nieruchomości, sieci uzbrojenia terenu, mapa zasadnicza, mapy tematyczne, inne. Działalność zawodowa w zakresie szacowania nieruchomości. Nadawanie uprawnień zawodowych. Odpowiedzialność zawodowa, cywilna i karna rzeczoznawcy majątkowego. Ustalanie i uzgadnianie standardów zawodowych. Status prawny i struktura krajowych i międzynarodowych standardów wyceny. Istota i cele wyceny nieruchomości. Operat szacunkowy. Wartość rynkowa: definicja i interpretacja wartości rynkowej Wartości nierynkowe jako podstawa wyceny. Podejścia, metody i techniki wykorzystywane w określaniu wartości nieruchomości – podejście porównawcze (metoda porównywania parami, metoda korygowania ceny średniej), podejście dochodowe (metoda inwestycyjna, metoda zysków), podejście kosztowe, podejście mieszane. Wprowadzenie do wyceny środowiska. Analiza kosztów-korzyści. Metoda kosztów podróży. Metoda wyceny warunkowej. Powszechna taksacja nieruchomości.
Literatura: 1. Cymerman R., Hopfer A., Systemy, zasady i procedury wyceny nieruchomości. Polska Federacja Stowarzyszeń rzeczoznawców Majątkowych, Warszawa 2010. 2. Hopfer A. 2005. Informacje w wycenie nieruchomości. Wyd. PFSRM. 3. Dydenko J., Szacowanie nieruchomości. Dom Wydawniczy ABC. Gdynia 2006. 4. Europejskie Standardy Wyceny. Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych, Warszawa 2009. 5. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. 2015, poz. 1774 ze zm.). 6. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. 2015, poz. 199 ze zmianami). 7. Ustawa z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (tekst jednolity Dz. U. 2014, poz. 707 ze zm.). 8. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109). 9. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (tekst jednolity Dz. U. 2014, poz. 121 ze zm.). 10. Powszechne Krajowe Standardy Wyceny – Podstawowe, 11. Powszechne Krajowe Standardy Wyceny – Specjalistyczne.
Metody oceny: zaliczenie ćwiczeń, raporty z ćwiczeń, pisemne prace kontrolne, egzamin pisemny, przedmiot uznaje się za zaliczony po uzyskaniu zaliczeń wszystkich form zajęć należących do przedmiotu, student otrzymuje jedną końcową ocenę za przedmiot. Udział poszczególnych składowych w ocenie końcowej wynosi: wykład kończący się egzaminem (50%), ćwiczenia (50%).
Uwagi: