Lista kursów

English version

Kod kursu: PSS10226o15
Rok / Semestr: 2015/2016 letni
Nazwa: Etyka środowiskowa
Kierunek: Ogólnouczelniane - przedmioty społeczne i humanistyczne
Typ studiów: I st. - licencjackie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 0
Punkty ECTS: 1
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 0 / 0
Prowadzący: dr Jerzy Luty, dr Eugeniusz Sadziński
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza: Zna podstawową terminologię, stosowaną w naukach humanistycznych i społecznych: zna podstawowe pojęcia etyki i ekoetyki, definiuje podstawowe doktryny etyczne, zna wybrane współczesne problemy etyki środowiskowej i filozofii ekologii. Ma elementarną wiedzę dotyczącą pozyskiwania informacji z zakresu tematyki kursu. Ma podstawową wiedzę społeczną, potrafi wskazać związki oraz zależności między naukami humanistycznymi i społecznymi a naukami rolniczymi, leśnymi, weterynaryjnymi oraz przyrodniczymi. Umiejętności: Posiada umiejętność poszukiwania informacji, analizy i wykorzystania literatury dotyczącej tematyki kursu. Posługuje się terminologią specjalistyczną w języku, w którym prowadzony jest przedmiot. Ma świadomość samokształcenia. Rozpoznaje problemy, potrafi działać zgodnie z obowiązującymi standardami i zasadami.

Kompetencje: Potrafi współpracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie potrzebę dokształcania się przez całe życie. Potrafi myśleć i działać kreatywnie. Prawidłowo identyfikuje dylematy związane z podejmowaniem wyborów życiowych i zawodowych.

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza z zakresu szkoły średniej.

Treści kształcenia: Wprowadzenie do filozoficznych problemów ekologii. Filozofia przyrody – główne stanowiska prezentowane w dziejach filozofii Zachodu. Religia i przyroda – wielkie religie świata oraz inne systemy wierzeń pierwotnych i współczesnych. Przesłanki teoretyczne i empiryczne ekofilozofii. Nurty dominujące we współczesnej filozofii ekologii. Etyka środowiskowa – podstawowe wartości, zasady i kierunki. Deontologiczny aspekt etyki środowiskowej. Świadomość ekologiczna a kultura. Osobowość ekologiczna – jak żyć w zgodzie ze światem i samym sobą. Filozoficzny wymiar zrównoważonego rozwoju. Edukator ekologiczny – zawód zaufania publicznego?

Literatura: Bonenberg M., Etyka środowiskowa. Założenia i kierunki, Kraków 1999, Wyd. UJ. Czartoszewski J.W. (red.), Etyka środowiskowa wyzwaniem XXI w., Warszawa 2002, Wyd. Verbinum. Konstańczak S., Etyka środowiskowa wobec biotechnologii, Słupsk 2003, Wyd. Pomorskiej Akademii Pedagogicznej. Latawiec A., Bugajka G. (red.), Między filozofią przyrody a ekofilozofią, Warszawa 1999, Wyd. Uniwersytetu Kardynała Wyszyńskiego. Luty J., Etyka wybranych zawodów zaufania publicznego, Wrocław 2013, Wyd. WSOWL.

Metody oceny: Końcowa ocena z kursu stanowi składową punktacji w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. Sumowane są punkty uzyskane ze sprawdzianu pisemnego, aktywności, udziału w dyskusjach, frekwencji oraz wykonania zadań dodatkowych. Wiedza weryfikowana jest podczas sprawdzianu pisemnego. Sprawdzian pisemny zawiera dwa pytania problemowe, umożliwiające ocenę umiejętności. Kompetencje społeczne są oceniane w oparciu o udział w zajęciach i dyskusjach tematycznych, frekwencję oraz wykonanie zadań dodatkowych. Wymagany poziom niezbędny do zaliczenia przedmiotu: 60%

Uwagi: Wykłady, z elementami dyskusji.