ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IGS20789o15
Rok / Semestr: 2015/2016 zimowy
Nazwa: Wycena nieruchomości specjalnych
Kierunek: Geodezja i Kartografia
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 2
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 15 / 30 / 0
Prowadzący: dr hab. inż. Maria Hełdak, dr Zbigniew Piepiora, dr inż. Tadeusz Lasota, mgr inż. Agnieszka Stacherzak, mgr inż. Monika Płuciennik
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza Student nabywa wiedzę niezbędną do rozumienia prawnych i ekonomicznych podstaw określania wartości nieruchomości specjalnych oraz do jej wykorzystania w sporządzaniu operatów szacunkowych. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł w zakresie studiowanego kierunku studiów w odniesieniu do pozyskiwania różnego rodzaju informacji o nieruchomościach, które to informacje wykorzystywane są do sporządzania analiz rynku nieruchomości oraz wyceny nieruchomości; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny, a także wyciągać wnioski, potrafi interpretować uzyskane wyniki; Ma specjalistyczną wiedzę o systemie prawnym w zakresie wyceny nieruchomości specjalnych. Umiejętności Student potrafi planować i przeprowadzać symulacje komputerowe w zakresie analizy rynku nieruchomości, jak i określania wartości nieruchomości dla celów specjalnych, potrafi samodzielnie sporządzić opinię o wartości nieruchomości w formie operatu szacunkowego dla różnych celów oraz różnego typu nieruchomości lub ich części składowych. Potrafi ocenić przydatność poszczególnych podejść, metod i technik wykorzystywanych w wycenie nieruchomości w zależności od rodzaju szacowanej nieruchomości, celu i zakresu wyceny oraz dostępności danych rynkowych, w tym dostrzec ograniczenia w ich zastosowaniu.

Kompetencje: Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki sporządzanych opinii o wartości nieruchomości, w tym związaną z tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje. Posiada świadomość ochrony danych wykorzystywanych w procesie wyceny nieruchomości. Rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawcę majątkowego. Zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności zawodowej, cywilnej i karnej rzeczoznawcy majątkowego.

Wymagania wstępne:

Treści kształcenia:

Literatura: 1. Cymerman R., Hopfer A., Systemy, zasady i procedury wyceny nieruchomości. Polska Federacja Stowarzyszeń rzeczoznawców Majątkowych, Warszawa 2010. 2. Dydenko J., Szacowanie nieruchomości. Dom Wydawniczy ABC. Gdynia 2006. 3. Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. 2015, poz. 782). 4. Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity Dz. U. 2015, poz. 199). 5. Ustawa o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (tj. Dz.U. 2014 poz. 1090). 6. Ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. 2013, poz. 1222 ze zm.). 7. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 21 września 2004 r. w sprawie wyceny nieruchomości i sporządzania operatu szacunkowego (Dz. U. Nr 207, poz. 2109). 8. Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jednolity Dz. U. 2014, poz. 121 ze zm.). 9. Cymerman R., Hopfer A., Systemy, zasady i procedury wyceny nieruchomości. Polska Federacja Stowarzyszeń rzeczoznawców Majątkowych, Warszawa 2010. 10. Medyński M., Kilka uwag na temat wyceny nieruchomości zabytkowych, „Wycena” 2001, nr 2. 11. Medyński M., Wycena nieruchomości zabytkowych nie przynoszących dochodu, cz. I, „Nieruchomości C.H. Beck” 2003, nr 12. 12. Medyński M., Wycena nieruchomości zabytkowych nie przynoszących dochodu, cz. II - wybór metody szacowania oraz procedury wyceny, „Nieruchomości C.H. Beck” 2004, nr 1. 13. Medyński M., Wycena nieruchomości zabytkowych nie przynoszących dochodu, cz. III (ost.), „Nieruchomości C.H. Beck” 2004, nr 2. 14. Kodeks Wyceny Złóż Kopalin POLVAL, Polskie Stowarzyszenie Wyceny Złóż Kopalin, Kraków 2008. 15. Uberman R., Wycena wartości złóż kopalin. Wybrane metody wyceny, Prace Naukowe Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej PWr, nr 125, seria: Studia i Materiały, nr 35, Górnictwo i Geologia XI, Wrocław 2009. 16. POWSZECHNE KRAJOWE ZASADY WYCENY, NOTY INTERPRETACYJNE, TYMCZASOWE NOTY INTERPRETACYJNE.

Metody oceny: zaliczenie ćwiczeń, raporty z ćwiczeń, pisemne prace kontrolne, egzamin pisemny, przedmiot uznaje się za zaliczony po uzyskaniu zaliczeń wszystkich form zajęć należących do przedmiotu, student otrzymuje jedną końcową ocenę za przedmiot. Udział poszczególnych składowych w ocenie końcowej wynosi: wykład kończący się egzaminem (50%), ćwiczenia (50%).

Uwagi: