ECTS
Katalog kursów ECTS
Szczegóły kursu
Kod kursu: IAS10068o16Rok / Semestr: 2016/2017 letni
Nazwa: Historia sztuki ogrodowej II
Kierunek: Architektura Krajobrazu
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 6
Punkty ECTS: 3
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 0 / 0
Prowadzący: dr inż. arch. Artur Kwaśniewski
Język: polski
Efekty kształcenia: Student po ukończeniu kursu - zna dawne i współczesne tendencje i konwencje stylowe, schematy kompozycyjne, małą architekturę itd. w kształtowaniu ogrodów, przestrzeni publicznych i krajobrazu; rozumie ich uwarunkowania kulturowe i filozoficzne; rozumie związek między sztuką a sztuką ogrodową czyli traktuje ogród, park, krajobraz jako „tekst kultury”; - umie scharakteryzować formy, funkcje i treści w sztuce ogrodowej kolejnych epok stylowych; umie nazwać i scharakteryzować elementy historycznych ogrodów - wie jakimi metodami analizować historyczne i współczesne załoŜenia ogrodowe, parkowe, krajobrazowe, ich funkcje, formy oraz treści ideowe; - potrafi praktycznie zastosować zdobytą wiedzę w: komponowaniu współczesnych załoŜeń, datowaniu i interpretacji załoŜeń historycznych; w analizowaniu historycznego kontekstu we współczesnej przestrzeni miejskiej i w krajobrazie wiejskim; w sporządzaniu koncepcji rewaloryzacji parków i ogrodów oraz rewaloryzacji krajobrazu otwartego; w kształtowaniu własnej indywidualnej postawy twórczej.
Kompetencje:
Wymagania wstępne: Przedmioty poprzedzające: - Historia sztuki ogrodowej I
Treści kształcenia: Ewolucja kultury a tendencje sztuki ogrodowej XVIII-XX w.: przemiany kontekstu społecznego, przegląd konwencji stylowych i ich uwarunkowań ideowych. Ogród krajobrazowy na Kontynencie 1760-1830: recepcja wzorców brytyjskich we Francji. Ogród krajobrazowy na Kontynencie 1760-1830: recepcja wzorców brytyjskich w Europie Środkowej (kraje niemieckie, Czechy i Morawy, Rzeczpospolita, Śląsk). Sztuka ogrodowa na Kontynencie 1830-1900: formuła Landscape style, Mixed style i Formal Revival (na przykładzie twórczości H. v. Pücler-Muskau i P. J. Lenee’go); styl nieregularny i regularny w kształtowaniu założeń pałacowych i willowych. Sztuka ogrodowa na Kontynencie 1830-1900: ogród a idee naturalizmu i wczesnego modernizmu. „Ogród natury” i „ogród architektoniczny” w teorii i praktyce ogrodowej. Spór o pojecie „ogród secesyjny”. Sztuka ogrodowa okresu międzywojennego. Nurty awangardowe i tradycjonalne na tle idei artystycznych i kontekstu społecznego. Sztuka ogrodowa po 1945 r.: kontekst artystyczny, filozoficzny i społeczny; tendencje i idee. Oblicza ogrodu współczesnego. Kształtowanie miejskich przestrzeni publicznych od starożytności do XIX w.; tereny zieleni miejskiej a miejskie przestrzenie publiczne; miejsce przestrzeni publicznych w socjotopografii miasta antycznego, średniowiecznego i nowożytnego; promenada i skwer. Kształtowanie miejskich przestrzeni publicznych w XIX w.: przemiany miasta; rozwiązania funkcjonalne, formalne i organizacyjne terenów zieleni publicznej na gruncie Wielkiej Brytanii (idea parku miejskiego) i Kontynentu (typologia wg J. Stübbena). Kształtowanie miejskich przestrzeni publicznych w XIX w.: charakterystyka wybranych typów załoŜeń specjalnych (ogrody botaniczne, etablissement, tereny wystawowe). Reformatorskie tendencje w kształtowaniu przestrzeni publicznych na przełomie XIX/XX w.: krajobraz i miasto, park i skwer, osiedle i kwartał zabudowy. Kształtowanie miejskich przestrzeni publicznych w XX w.: „reforma parkowa” na Kontynencie (typy, formy i funkcje parków i skwerów miejskich w okresie 1910-1940). Kształtowanie miejskich przestrzeni publicznych w XX w.: współczesne tendencje kształtowania zieleni miejskiej czyli idea parku i krajobrazu po 1982 r. Estetyzacja krajobrazu i kształtowanie środowiska od XVIII do XX w.; współczesne tendencje kształtowania krajobrazu. Zabytkowe elementy krajobrazu kulturowego.
Literatura: Bogdanowski J., Polskie ogrody ozdobne. Historia i problemy rewaloryzacji, Warszawa, 2008. Charageat M., Sztuka ogrodów. Warszawa, 1978. Chojecka E. (red.), Sztuka i natura. Materiały XXXVIII Sesji naukowej Stowarzyszenia Historyków Sztuki przeprowadzonej 23-25 listopada 1989. roku w Katowicach. Katowice, 1991. Ciołek G., Ogrody polskie. Warszawa, 1954. Gothein M. L., Geschichte der Gartenkunst. t. 1-2, Jena, 1914. Hennebo D. (red.), Gartendenkmalpflege. Grundlagen der Erhaltung historischer Gärten und Grünanlagen. Stuttgart, 1985. Hobhouse P., Historia ogrodów, Warszawa, 2005. Irrgang W, Bemerkenswerte Parkanlagen in Schlesien. Dortmund, 1987. Jagiełło-Kołaczyk M., Wrocławskie établissements. Historia i architektura. Wrocław, 2000. Jankowski E., Dzieje ogrodnictwa, t. 1-2, Kraków, 1938. Kluckert E., Gartenkunst in Europa. Von der Antike bis zur Gegenwart. Köln, 2000. Lichaczow D., Poezja ogrodów. O semantyce stylów ogrodowo-parkowych. Wrocław-Warszawa-Kraków, 1991. Majdecki L., Historia ogrodów. Warszawa 1978. Majdecki L., Ochrona i konserwacja zabytkowych załoŜeń ogrodowych. Warszawa, 1993. Mosser M., Teyssot G. (red.): Die Gartenkunst des Abendlandes. Von der Renaissance bis zur Gegenwart. Stuttgart, 1993. Siewniak M., Mitkowska A., Tezaurus sztuki ogrodowej, Warszawa, 1998. Szafrańska M. (red.), Ogród. Forma – symbol – marzenie. Warszawa, 1999. M. Szafrańska M. (oprac), Ogród polski w XIX wieku. Antologia tekstów. (Studia i Materiały Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu, Ogrody nr 3 (9). Warszawa, 1988. „Die Gartenkunst”, R 1 – 57 (1899-1944), http://gartentextedigital. ub.tu-berlin.de/ „Die Gartenkunst” [nowa seria], R. 1 – 17 (1989-2005). „Studia i Materiały Ośrodka Ochrony Zabytkowego Krajobrazu” (serie: Ogrody i Krajobrazy).
Metody oceny: zaliczenie wykładu
Uwagi: BRAK KARTY PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM