Lista kursów

English version

Kod kursu: AGS10039f16
Rok / Semestr: 2016/2017 letni
Nazwa: Środowiskowe czynniki ryzyka w uprawach rolniczych
Kierunek: Agrobiznes
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Fakultatywny
Semestr studiow: 4
Punkty ECTS: 3
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 15 / 30 / 0
Prowadzący: dr inż. Anna Wondołowska-Grabowska, prof. dr hab inż. Marcin Kozak,
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza: Student ma wiedzę dotyczącą wpływu niekorzystnych czynników środowiskowych na rozwój roślin, ich produkcyjność oraz uzyskiwany plon. Zna zasady konstruowania i projektowania procesów technologicznych ze szczególnym uwzględnieniem czynników ryzyka w uprawach ważniejszych gospodarczo roślin rolniczych. Identyfikuje źródła i przyczyny warunkujące wyniki produkcji oraz efekty ekonomiczne na różnych etapach polowej produkcji roślin. Ma wiedzę dotyczącą wybranych metod umożliwiających łagodzenie ujemnych skutków stresów środowiskowych AG1_W02, AG1_W03, AG1_W13. Umiejętności: Student potrafi wykonać zadanie projektowe z zakresu oceny występowania i wpływu czynników ryzyka w uprawach wiodących gatunków polowych. Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz logicznie je łączyć, interpretować i wykorzystywać w projektowaniu z zachowaniem praw własności intelektualnej. Umie modernizować lub dostosowywać cały proces technologiczny uprawy wybranej rośliny w ściśle określonych warunkach środowiskowych z uwzględnieniem celu, zagrożeń i efektywności w odniesieniu do systemów rolnictwa ekologicznego i/lub tradycyjnego. Potrafi wykorzystać dostępne programy i techniki komputerowe do projektowania w rolnictwie, umie interpretować efekty i wyniki oraz formułować poprawne wnioski. Student ma świadomość samokształcenia i podnoszenia kompetencji zawodowych. AG1_U03, AG1_U05, AG1_U08.

Kompetencje: Kompetencje społeczne: Rozumie potrzebę uczenia się i dokształcania przez całe życie oraz podnoszenia kompetencji zawodowych i społecznych. Jest odpowiedzialny za pracę własną i zespołową, przyjmuje odpowiedzialność za właściwe wykonywanie eksperymentów oraz poprawność wniosków końcowych. Potrafi współpracować w grupie, myśleć i działać kreatywnie. Przestrzega zasad BHP w produkcji roślinnej oraz zasad dobrych praktyk rolniczych. Wykazuje odpowiedzialność za zespół, pracowników oraz powierzony sprzęt. Student wie, jak ograniczać ujemne oddziaływanie działalności rolniczej na środowisko, posiada świadomość ekologiczną i jest odpowiedzialny za stan środowiska. AG1_K01, AG1_K05.

Wymagania wstępne: Agrometeorologia, Botanika, Fizjologia roślin z elementami biochemii

Treści kształcenia: Ocena przyrodniczych czynników ryzyka w zakresie szeroko rozumianego rolnictwa. Identyfikacja i wpływ czynników biotycznych i abiotycznych na uzyskiwany plon i jego jakość. Zagrożenia upraw w systemie ekologicznym i tradycyjnym oraz na terenach zdegradowanych i około przemysłowych, w zróżnicowanych warunkach środowiska. Ryzyko upraw ważniejszych gospodarczo roślin rolniczych. Uwarunkowania w tworzeniu technologii upraw roślin rolniczych. Ocena przydatności i możliwości wykorzystywania dostępnych programów i baz danych oraz technik komputerowych do optymalizacji procesów technologicznych upraw roślin polowych z uwzględnieniem rolnictwa integrowanego. Regulacje prawne i inne związane z produkcją rolniczą, m.in., Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej, Zalecenia Ochrony Roślin, Dyrektywa Azotanowa i in.

Literatura: Bac S., Rojek M., 1981: Meteorologia i klimatologia. PWN, Warszawa. Bieszczad S., Sobota J., 1999: Zagrożenia, ochrona i kształtowanie środowiska przyrodniczo-rolniczego. Wyd. AR we Wrocławiu. Bunalski M., Nowacki J., 1996: Szkodniki roślin uprawnych. Wyd. Medix Plus. Poznań. COBORU, 2014: Lista odmian roślin rolniczych i Krajowy Rejestr. Słupia Wielka, uaktualnienia: http://www.coboru.pl/polska/Rejestr/rejestr_KR.aspx Duer I., Fotyma M., Madej A., 2004: Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej. Wyd. MR i RW i MŚ. Warszawa, oraz http://www.kp.org.pl/pdf/poradniki/kdpr/. Fabisz-Kijowska A i in. (pod red. J. Kijowskiego i R. Cegielskiej- Radziejewskiej) HACCP, 2006: ISO 22000 - zagrożenia żywności, funkcjonowanie, auditowanie i certyfikowanie systemu. Wydawnictwo Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego, Poznań. Filipek-Mazur B., 2011: Środowiskowe aspekty stosowania nawozów i środków ochrony roślin w rolnictwie. Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie, Kraków. Grzebisz W., 2011: Technologia nawożenia roślin uprawnych – fizjologia plonowania. PWRiL. Poznań. Grzybowska J., 1996: Zanieczyszczenia chemiczne. PWN, Warszawa. Internetowy system aktów prawnych: http://isap.sejm.gov.pl/SearchServlet. Jadczyszyn J., 2011: Środowiskowe skutki działalności rolniczej i wdrażania PROW na obszarach problemowych rolnictwa. Wyd. IUNG, Puławy. Jasińska Z., Kotecki A., (red.), 2003: Szczegółowa uprawa roślin. Wyd. AR Wrocław. Klucz do określania faz rozwojowych roślin jedno- i dwuliściennych w skali BBCH. IOR Państwowy Instytut Badawczy. Poznań 2011. Kozłowski M. i in., 1994: Diagnostyka szkodników roślin i ich wrogów naturalnych. Wyd. SGGW. Warszawa. Kretowicz W., 1977: Przemiany azotu w roślinach. PWRiL, Warszawa. Krężel R, Parylak D., Zimny L. 1999. Zagadnienia uprawy roli i roślin. AR Wrocław. Materiały seminaryjne IMUZ nr 27. Ochrona wód przed wpływem rolniczych zanieczyszczeń obszarowych. IMUZ, Falenty. Matyjaszczyk E., 2011: Analiza zmian ustawodawstwa z zakresu ochrony roślin pod kątem bezpieczeństwa żywności, ludzi i środowiska. Wydawnictwo Instytutu Ochrony Roślin Państwowego Instytutu Badawczego, Poznań. Niziołek K., 2005: Ochrona środowiska – najważniejszy wymiar społecznej odpowiedzialności biznesu w organizacjach polskich, [w:] Lewandowski J. (red.), Teoria i praktyka zarzadzania organizacjami gospodarczymi. Wydawnictwo PŁ, Łódź. Praca zbiorowa pod red. C. Tarkowskiego, 1983: Biologia żyta. PWN, Warszawa. Praca zbiorowa., 2001: Atlas klimatycznego ryzyka uprawy roślin w Polsce. Akademia Rolnicza w Szczecinie, Uniwersytet Szczeciński. Szczecin. Radomski C., 1987: Agrometeorologia. PWN, Warszawa. Richter G., 1975: Procesy metaboliczne u roślin. PWN, Warszawa. Sadowski J., 2009: Środowiskowe skutki pozostałości herbicydów. IUNG, Puławy. Tarkowski C., 1978: Czynniki warunkujące produkcyjność roślin. PWN, Warszawa. Tokarczyk K., 1982. Prognozy i sygnalizacja w ochronie roślin. PWRiL, Warszawa. Wareing P.F., Phillips D.J., 1985: Wzrost i różnicowanie się roślin. PWN, Warszawa. Zalecenia i dobór ochrony roślin: http://www.ior.poznan.pl/baza/zalecenia_ochrony_roslin.html, http://www.minrol.gov.pl/pol/Informacje-branzowe/Wyszukiwarka-srodkow-ochrony-roslin. Zalecenia nawozowe Instytutu Uprawy, Nawożenia i Gleboznawstwa - PIB w Puławach. http://www.iung.pulawy.pl/images/pdf/ZaleceniaNawozowe2010.pdf, http://iung.pl/dpr/rynek.html

Metody oceny: Ocena efektów kształcenia w zakresie wiedzy: zaliczenie treści wykładów na podstawie przeprowadzonego kolokwium zaliczeniowego. Ocena efektów kształcenia w zakresie umiejętności: ocena realizacji zadań na podstawie bieżących sprawozdań pracy projektowej, poprawność wniosków końcowych. Ocena efektów kształcenia w zakresie kompetencji społecznych: ocena pracy indywidualnej i zespołowej studenta oraz aktywności na poszczególnych zajęciach, dyskusja.

Uwagi: