Lista kursów

English version

Kod kursu: PSS20303o16
Rok / Semestr: 2016/2017 letni
Nazwa: Pedagogika dziecka i rodziny
Kierunek: Ogólnouczelniane - przedmioty społeczne i humanistyczne
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 0
Punkty ECTS: 1
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 0 / 0
Prowadzący: dr Milena Wawrzyniak-Kostrowicka
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza: Zna terminologię, stosowaną w naukach humanistycznych i społecznych, rozumie jej źródła oraz zastosowania w obrębie pokrewnych dyscyplin naukowych: ma rozszerzoną wiedzę społeczną i humanistyczną. Umiejętności: Posiada umiejętność poszukiwania, analizy i twórczego wykorzystywania informacji. Potrafi analizować i interpretować zjawiska społeczne. Samodzielnie planuje własną karierę zawodową lub naukową.

Kompetencje: Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie oraz aktualizowania wiedzy. Potrafi współdziałać i pracować w grupie. Potrafi myśleć i działać kreatywnie.

Wymagania wstępne: Ogólna wiedza z zakresu szkoły średniej.

Treści kształcenia: Rodzina – podstawowe definicje. Znaczenie funkcji rodziny. Typologia małżeństw – koluzje. Macierzyństwo i ojcostwo. Rozwód – doświadczenie traumatyczne. Alternatywne modele rodziny. Singlizacja społeczeństwa. Komunikacja w rodzinie zdrowej i w rodzinie dysfunkcyjnej. Rodzina alkoholowa – patologizacja życia, syndrom współuzależnienia, zaburzenia komunikacji, proces zdrowienia – terapia, DDA. Płodowy zespól alkoholowy (FAS). Dziecko w rodzinie: etapy rozwoju dziecka. Wpływ dysfunkcji w rodzinie na funkcjonowanie dziecka. Specyficzne potrzeby dziecka: dziecko z nadpobudliwością psychoruchową. Dziecko autystyczne. Mutyzm wybiórczy, dziecięcy. Repetytorium.

Literatura: Arcimowicz K., Obraz mężczyzny w polskich mediach. Prawda, fałsz, stereotyp, Gdańsk 2003, GWP. Faber A., Mazlish E., Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły, Poznań 2013, Media Rodzina. Knapp H., Komunikacja w terapii, Warszawa 2009, Wydawnictwo Naukowe PWN. Schaffer H.R., Psychologia dziecka, Warszawa 2008, Wydawnictwo Naukowe PWN. Sikorska M., Nowa matka, nowy ojciec, nowe dziecko. O nowym układzie sił w polskich rodzinach, Warszawa 2009, WAiP. Wallerstein J. S., Blakeslee S., Rozwód, a co z dziećmi? Jak uchronić własne dzieci przed negatywnymi skutkami rozwodu, Poznań 2005, Zysk i S-ka.

Metody oceny: Końcowa ocena z kursu stanowi składową punktacji w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych. Sumowane są punkty uzyskane ze sprawdzianu pisemnego, aktywności, udziału w dyskusjach, frekwencji oraz wykonania zadań dodatkowych. Wiedza weryfikowana jest podczas sprawdzianu pisemnego. Sprawdzian pisemny zawiera dwa pytania problemowe, umożliwiające ocenę umiejętności. Kompetencje społeczne są oceniane w oparciu o udział w zajęciach i dyskusjach tematycznych, frekwencję oraz wykonanie zadań dodatkowych. Wymagany poziom niezbędny do zaliczenia przedmiotu: 60%

Uwagi: Wykłady, z elementami dyskusji i warsztatu. Po zakończeniu cyklu wykładów, studenci mogą fakultatywnie wziąć udział w wizycie studyjnej w placówce opiekuńczo – wychowawczej (metodyka pracy z dzieckiem o specyficznych potrzebach). Maksymalna liczba osób wizytujących: 20.