ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IISS20080o11
Rok / Semestr: 2011/2012 letni
Nazwa: Hydrologiczne zjawiska ekstremalne
Kierunek: Inżynieria Środowiska
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 1
Punkty ECTS: 5
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 30 / 0
Prowadzący: prof. dr hab. inż. Włodzimierz Czamara
Język: polski


Efekty kształcenia: Student po ukończeniu kursu zna przyczyny powstawania i rozwój zagrożeń hydrologicznych. Zna podstawowe sposoby ich prognozowania, umie określić podstawowe charakterystyki hydrologiczne zjawisk ekstremalnych. Potrafi podejmować działania na rzecz łagodzenia skutków ekstremalnych zjawisk hydrologicznych. Umie praktycznie zastosować zdobytą wiedzę w pracach projektowych dotyczących np. ochrony przeciwpowodziowej.

Kompetencje: Student po ukończeniu potrafi interpretować dane meteorologiczne i hydrologiczne wywołujące hydrologiczne zjawiska ekstremalne. Potrafi dokonać wyboru właściwych metod interpretacyjnych hydrologicznych zagrożeń oraz ocenić zakres ich stosowalności w zależności od rodzaju dostępnych danych. Umie samodzielnie zaproponować określone działania na rzecz łagodzenia skutków hydrologicznych zjawisk ekstremalnych.

Wymagania wstępne: Statystyka matematyczna

Treści kształcenia: Definicje wezbrań, niżówek, susz. Klasyfikacja wezbrań, wezbrania w Polsce i na świecie. Susze i niżówki w Polsce. Prognozowanie zjawisk ekstremalnych. Zagadnienie ryzyka i niepewności w hydrologii. Metody szacowania opadu efektywnego wywołującego wezbranie. Hydrodynamiczne modele spływu powierzchniowego. Identyfikacja parametrów modeli. Modele zlewni typu opad-odpływ, hydrogram jednostkowy, hydrogeologiczny hydrogram jednostkowy. Modele użytkowe przepływu w korytach otwartych. Kryteria i miary powodziogenności rzek. Ochrona od powodzi elementem Centrum Zarządzania Kryzysowego. Krzywe opadania, trójparametryczny model niżówki hydrologicznej. Łagodzenie skutków powodzi i susz. Mała retencja jako element poprawy zasobów wodnych. Metody obliczania retencji zlewni.

Literatura: Eagleson P. S., 1982: Hydrologia dynamiczna, PWN, Warszawa.
Lambor J., 1971: Hydrologia inżynierska, Arkady, Warszawa.
Ozga – Zielińska M., Brzeziński J., Ozga –Zieliński B., 1997: Hydrologia stosowana, PWN, Warszawa.
Ozga – Zielińska M., Kupczyk E., Ozga –Zieliński B., Suligowski R., Niedbała J., Brzeziński J., 2003: Powodziogenność rzek pod kątem bezpieczeństwa budowli hydrotechnicznych i zagrożenia powodziowego, Mat. Badawcze, Seria: Hydrologia i Oceanologia, IMGW, Warszawa.
Soczyńska U., 1997: Hydrologia dynamiczna, PWN, Warszawa.


Metody oceny: Obowiązkowe zaliczenie ćwiczeń na podstawie projektów. Egzamin pisemny po zakończeniu kursu. Minimalny zasób wiedzy do zaliczenia przedmiotu to 65% wiedzy dotyczącej wykładanych treści.

Uwagi: