Lista kursów

English version

Kod kursu: IPN10139o10
Rok / Semestr: 2010/2011 letni
Nazwa: Projektowanie urbanistyczne z rewitalizacją obszarów zurbanizowanych
Kierunek: Gospodarka Przestrzenna
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 6
Punkty ECTS: 6
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 30 / 0
Prowadzący: dr inż. arch. Eleonora Gonda - Soroczyńska
Język: polski


Efekty kształcenia: Student po ukończeniu kursu powinien identyfikować rozbieżność aktualnej postaci tak miejskiej jak i wiejskiej jednostki osad-niczej z formą pierwotną, historycznie ukształtowaną znać: a) podstawy projektowania urbanistycznego, b) możliwości i zakres zagospodaro-wania jak i rewaloryzacji i rewitalizacji obszarów zurbanizowanych umieć określić: a) zasadnicze różnice w projektowaniu miast i wiejskiej jednostki osadni-czej, b) kierunki rozwoju przestrzennego osiedla wiejskiego przy uwzględnieniu znaczenia form użytkowania terenu oraz jakości terenów rolniczo użytkowanych, zidentyfikować znaczenie czynników warunkujących rozwój miasta względnie jego czę-ści oraz wsi i to w wymiarze przestrzennym, funkcjonalnym wiedzieć jakimi metodami możliwe jest: przekształcenie funkcjonalne tak jednostki osadniczej, jak i wybranego fragmentu, praktycznie zastosować: opracowanie planu zagospodarowania fragmentu obszaru zurbani-zowanego i niezurbanizowanego z uwzględnieniem wymagań funkcjonalno – użytkowych, technicznych, społecznych przyrodniczych i kulturowych.

Kompetencje:

Wymagania wstępne:

Treści kształcenia: Wprowadzenie do przedmiotu. Podstawy i teoria projektowania urbanistycznego. Sieć osadnicza w Polsce. Rozmieszczenie i rozwój miast w Polsce. Skala miasta. Piękno miast. Ekologia miasta. Ukształtowanie terenu. Układ sieci ulicznej. Zabudowanie terenu. Wartość zabudowy i jej ochrona. Infrastruktura usługowa, techniczna w mieście. Zieleń w systemie przestrzeni otwartych. Elementy kompozycji urbanistycznej. Rola kompozycji w procesie urbanizacji. Miasto i jego struktura przestrzenna. Geneza współczesnego mieszkalnictwa. Kształtowanie przestrzeni miejskiej. Elementy kompozycji zieleni w urbanistyce. Współ-czesne prądy i tendencje w projektowaniu urbanistycznym. Proces rozwojowy miasta. Kompozycja struktur przestrzennych wiejskiej jednostki osadniczej z uwzględnieniem sys-tematyki osadnictwa wiejskiego (klasyfikacja społeczno – gospodarcza; morfometryczna - kryteria, metody, typowe formy morfologiczne wsi, morfogenetyczna - typowe formy prze-strzenne wsi. Ekologiczny model wsi - zagadnienie kompleksowego wykorzystania odna-wialnych źródeł energii. Zasady programowania i projektowania struktury funkcjonalno - przestrzennej osiedla wiejskiego: cecha programu, cecha zagospodarowania, warunki loka-lizacji i fizjograficzne dla terenów budowlanych. Zagospodarowanie: 1) zabudowy miesz-kaniowej (zabudowa wielorodzinna, jednorodzinna i zagrodowa, a w tym zagroda jako układ przestrzenny budynków, budowli i obiektów towarzyszących), 2) strefy społecznej, ośrodka centrotwórczego osiedla wiejskiego, zieleń i obiekty sportowo - rekreacyjne w osiedlu wiejskim: znaczenie i funkcja zieleni w osiedlu wiejskim, formy zagospodarowania 3) ośrodka produkcyjnego i techniczno – gospodarczego. Określenie wartości obszarów zurbanizowanych, zasady ochrony zabytkowego układu przestrzennego, rewaloryzacja i rewitalizacja obszarów zurbanizowanych. Rewitalizacja przestrzeni śródmiejskiej. Rewitali-zacja obszarów mieszkaniowych, terenów poprzemysłowych, powojskowych. Przemiany struktury funkcjonalno – przestrzennej obszarów zurbanizowanych. Adaptacja form obsza-rów zurbanizowanych do potrzeb obecnych i przyszłych. Nowa jakość przestrzeni publicz-nych. Konwencje projektowe, kryteria oceny zespołów przestrzennych i urbanistycznych.

Literatura: Chmielewski J. M., 2006, Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast. Oficy- na Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa.. Czarnecki B., Siemiński T., 2004, Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, War- szawskie Wydawnictwo DIFIN, Warszawa. Chowaniec M., 1987, Budownictwo zagrodowe, Politechnika Krakowska, Kraków. Henkel G., 1998, Der ländliche Raum, Treubner, Stuttgart. Mrozowicki E., Pogodziński Z., Więckowicz Z., 1992, Planowanie przestrzenne i projek- towanie terenów wiejskich, Skrypty AR Wrocław nr 382 Wrocław. Oleszek J., 2000, Klasyfikacja i typologia osadnictwa wiejskiego – wybrane problemy, Materiał pomocniczy, egz. autorski, Wrocław. Rzymkowski A., Chowaniec M. 1972, Ruralistyka, Arkady Warszawa. Wieczorkiewicz W., 1995, Planowanie przestrzenne osadnictwa wiejskiego. Wyd. SGGW Warszawa. Małachowicz E., 1994, Konserwacja i rewaloryzacja architektury w zespołach i krajobra- zie. Wrocław. Zuziak Z., 1999, Strategie rewitalizacji przestrzeni śródmiejskiej. Zeszyty naukowe Poli- techniki Krakowskiej, seria Monografia 236. Kraków. Odnowa miast – rewitalizacja, rehabilitacja, restrukturyzacja.2000, IGPiK, Kraków. Barełkowski R. (red.), 2003, Przestrzeń architektury a przestrzeń kulturowa. Poznań. Kaczmarek S.,2001, Rewitalizacja terenów poprzemysłowych. Łódź. Ostrowski W., 1980, Zespoły zabytkowe a urbanistyka. Warszawa.

Metody oceny:

Uwagi: