Lista kursów

English version

Kod kursu: IPS10061o11
Rok / Semestr: 2011/2012 zimowy
Nazwa: Kształtowanie krajobrazu
Kierunek: Gospodarka Przestrzenna
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 5
Punkty ECTS: 3
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 30 / 0
Prowadzący: dr inż. Jerzy Oleszek
Język: polski


Efekty kształcenia: Student posiada ogólne wiadomości o kształtowaniu krajobrazu jako wyodrębnionej dziedzinie artystycznej i zawodowej. Student zna podstawowe pojęcia z zakresu architektury krajobrazu, takie jak wnętrza, dominanty, panoramy, sylwety. Potrafi wyróżnić typy i formy krajobrazu: na przestrzeni historii, Zaznajamia się z przepisami prawnymi i unijnymi dot. ochrony krajobrazu, wyróżnić może poszczególne elementy krajobrazu miejskiego i wiejskiego oraz otwartego.

Kompetencje: Po ukończeniu kursu student może brać czynny udział w projektach odnowy wsi, opracowaniu miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego osiedli lub fragmentów miast, konsultować projekty w zakresie ochrony krajobrazu, zieleni i wód powierzchniowych. Student może pracować w zespołach opracowujących rewaloryzację i rekultywację terenów osiedlowych pod kątem zachowania krajobrazu.

Wymagania wstępne: zasady projektowania, rysunek techniczny i planistyczny, projektowanie budynków i budowli oraz planowanie przestrzenne.

Treści kształcenia: Wprowadzenie - pojęcie krajobrazu wg. różnych ujęć. Systematyka krajobrazu - krajobraz wiejski (rolniczy), przemysłowy, postindustrialny, (miejski). Elementy krajobrazu oparte na jego cechach przyrodniczych. Składowe krajobrazu związane z jego funkcją wiodącą.. Ekologia społeczności ludzkiej – relacja: człowiek – natura (istota i znaczenie relacji: informacja - energia - masa). Ewolu-cja krajobrazu oparta na przemianach cywilizacyjnych i kulturowych. Dostosowanie form krajobra-zowych do potrzeb psychofizjologicznych, kulturowych społecznych człowieka. Krajobraz i infor-macja - czytanie krajobrazu. Percepcja krajobrazu otwartego. Metody oceny i waloryzacji krajobra-zu.. Kompozycja krajobrazu jako ikona, produkt miejsca. Krajobraz kulturowy - ewolucja krajobra-zu kulturowego Polski, metody oceny krajobrazu kulturowego dostosowana do ogólnej oceny zaso-bów przyrodniczych. Ochrona dziedzictwa kulturowego w miastach oraz na obszarach wiejskich. Składowe strukturalne i komponenty krajobrazu, a w tym: treści stosowane w architekturze krajobrazu. Elementy krajobrazu, wnętrze, ściany, granice, domi-nanty, czytanie krajobrazu i jego zapis, a w tym i narzędzia jak: panoramy, sylwety, perspektywy, punkty widokowe, kompozycja krajobrazu a w tym zasady kształtowania i projektowania krajobrazu formy naturalne, a w tym i rola wody w krajobrazie, oraz antropogeniczne, historyczne i współcze-sne formy krajobrazu, zieleń jako składowa krajobrazów a w tym parki i ogrody ( twórcy, przykłady), Sacrum w krajobrazie - obiekty sakralne skali większej oraz mniejszej (świątynie, kaplice, kaplicz-ki, cmentarze).

Literatura: Bogdanowski J. 1998. Konserwacja i ochrona krajobrazu kulturowego (ewolucja metody), Wyd. Teki Krakowskie VI, Kraków; Böhm A. 1994. Architektura krajobrazu jej początki i rozwój, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków; Borcz Z. 1999. Krajobraz nizinnych wsi dolnośląskich, Wyd. AR Wrocław; Borcz Z. 2002. Elementy projektowania zieleni, Wyd. AR Wrocław; Drożdż-Szczybura M. 2000. Wybrane problemy ochrony krajobrazu kulturowego polskiej wsi, Wyd. Politechniki Krakowskiej, Kraków.

Metody oceny:

Uwagi: