ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IGN20209o11
Rok / Semestr: 2011/2012 zimowy
Nazwa: Satelitarne techniki pomiarowe
Kierunek: Geodezja i Kartografia
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 1
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 20 / 20 / 0
Prowadzący: dr hab. inż. Jarosław Bosy prof. nadzw.
Język: polski / angielski
The course in English will be available if a minimum of 6 students sign up for a group.

Efekty kształcenia: Student po ukończeniu kursu zna realizacje układów odniesienia (globalnych, regionalnych i lokalnych) z wykorzystaniem geodezyjnych technik satelitarnych. Zna układy geodezyjne i kartograficzne wykorzystywane w realizacji prac geodezyjnych w Polsce i zasady przeliczeń między nimi. Posiada umiejętność wykonywania pomiarów satelitarnych techniką GNSS, ich opracowywania i interpretacji wyników.

Kompetencje: Umie samodzielnie realizować prace geodezyjne z zakresu zakładania osnowy szczegółowej poziomej i wysokościowej oraz pomiary sytuacyjno-wysokościowe techniką satelitarną GNSS

Wymagania wstępne: geodezja satelitarna, geodezja wyższa i kartografia

Treści kształcenia: Globalny system odniesienia ITRS i jego realizacja technikami satelitarnymi. Europejski system odniesienia ETRS i jego realizacja technikami satelitarnymi. Układy współrzędnych obowiązujące w Polsce realizowane technikami satelitarnymi. Technika satelitarna GPS w realizacji osnów i pomiarów sytuacyjno-wysokościowych. Planowanie obserwacji GPS (Global Positioning System). Projektowanie sieci satelitarnych GPS. Wybór stanowiska pomiarów GPS, program obserwacji. Strategie wykonywania obserwacji GPS. Opracowanie obserwacji satelitarnych. Koncepcja aktywnej zintegrowanej sieci geodezyjnej opartej o techniki satelitarne. ASG-EUPOS – wielofunkcyjny system pozycjonowania satelitarnego w Polsce. Rozwój geodezyjnych technik satelitarnych.

Literatura: Czarnecki K., Geodezja współczesna w zarysie. Wiedza i Życie, Warszawa 1996;
Kleusberg A, Teunissen P.J.G, GPS for Geodesy 2nd edition. Springer-Verlag, Berlin Heidelberg New York. 1998;
Hofmann-Wallenhof B., Lichtenegger H., Collins J., GPS Theory and Practice Fifth revised edition. Springer-Verlad Wien New York 2001;
Specht C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Wydawnictwo Bernardinium, Pelpin 2007;
Lamparski, J. Navstar GPS od teorii do praktyki. Wydawnictwo UWM, Olsztyn 2001;
Seeber, Satelitte Geodesy 2nd Edition. Walter de Gruyter Berlin New York 2003


Metody oceny: egzamin pisemny, minimalny zasób wiedzy potrzebny do zaliczenia 60%

Uwagi: