ECTS
Katalog kursów ECTS
Szczegóły kursu
Kod kursu: IAN10105o12Rok / Semestr: 2012/2013 zimowy
Nazwa: Geometria wykreślna
Kierunek: Architektura Krajobrazu
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 1
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 9 / 18 / 0
Prowadzący: dr inż. arch. Jerzy Potyrała, dr inż. arch. Jacek Burdziński
Język: polski
Efekty kształcenia: Student powinien mieć ugruntowaną wyobraźnię przestrzenną, znać cztery metody zapisu przestrzeni trójwymiarowej na płaszczyźnie, umieć określić czym się one charakteryzują; wiedzieć jakimi metodami rysować rzuty obiektu architektonicznego, wykonywać jego przekroje, tworzyć wizerunek aksonometryczny obiektu, znać zasady perspektywy wykreślnej, a także umieć pracować na mapie sytuacyjno – wysokościowej. Student powinien potrafić odczytać formę przestrzenną obiektu na rysunku architektonicznym i urbanistycznym; być w stanie praktycznie zastosować zasady geometrii wykreślnej np. w projektowaniu urbanistycznym i architektonicznym oraz w rysunku budowlanym.
Kompetencje: Umiejętność: odczytywania form przestrzennych obiektów na rysunkach architektonicznych i urbanistycznych; praktycznego zastosowania zasad geometrii wykreślnej np. w projektowaniu urbanistycznym i architektonicznym oraz w rysunku budowlanym.
Wymagania wstępne: Przedmioty poprzedzające: matematyka, rysunek techniczny.
Treści kształcenia: Punkt, prosta, płaszczyzna – elementy pierwotne przestrzeni, zależności między nimi. Pojęcie rzutu na płaszczyznę. Metody zapisu przestrzeni na płaszczyźnie. Rzuty aksonometryczne. Anizometria, dimetria, izometria. Płaszczyzny, wielościany i powierzchnie w aksonometrii kawalerskiej i wojskowej. Przekroje sześcianu płaszczyzną dowolną daną trzema punktami w aksonometrii kawalerskiej. Rzuty prostokątne na płaszczyznę – metoda Monge,a. Ślady prostej i płaszczyzny. Krawędź między płaszczyznami, prosta i wielokąt na płaszczyźnie, przebicie prostej z płaszczyzną i wielokątem. Przekroje złożone wielościanów. Cienie wielokątów i wielościanów na jedną i dwie rzutnie, siatka wielościanu. Przekroje powierzchni płaszczyznami rzutującymi. Punkty przebicia prostej z powierzchniami. Perspektywa pionowa, dwuzbiegowa, metoda bezpośrednia. Wielokąt i wielościan foremny na płaszczyźnie. Perspektywa pionowa, dwuzbiegowa, metoda bezpośrednia. Obiekt architektoniczny. Rzuty cechowane – zasady odwzorowania. Budowle ziemne w terenie płaskim pochyłym – obiekt poziomy, obiekt na stałej odległości od powierzchni terenu. Obiekt w spadzie innym niż spadek terenu. Budowle ziemne – obiekty złożone.
Literatura: 1. Bogaczyk T., Romaszkiewicz - Białas T., 13 wykładów z geometrii wykreślnej, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 1998. 2. Koczyk H. Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1978. 3. Lewandowski, Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1980. 4. Otto E. i E. Geometria wykreślna, PWN, Warszawa 1977. 5. Fuliński J., Mokwa M., Rojek M., Zastosowanie rzutόw cechowanych w budownictwie melioracyjnym i wodnym, Skrypty AR we Wrocławiu, Wrocław 1981. 6. Potyrała J. , Rojek M., Ziemiański A. : Geometria wykreślna, Wydawnictwo Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław 2000. 7. Szerszeń S. : Nauka o rzutach, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1972.
Metody oceny: zaliczenie ćwiczeń, egzamin
Uwagi: