ECTS
Katalog kursów ECTS
Szczegóły kursu
Kod kursu: IAN10109o12Rok / Semestr: 2012/2013 zimowy
Nazwa: Fizjografia II
Kierunek: Architektura Krajobrazu
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 2
Punkty ECTS: 3
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 9 / 9 / 0
Prowadzący: prof. dr hab. inż. Leszek Pływaczyk, dr inż. Szymon Szewrański, dr inż. Wojciech Orzepowski, dr inż. Grzegorz Pęczkowski
Język: polski
Efekty kształcenia: Student po ukończeniu kursu zna procesy ekologiczne kształtujące szatę roślinną, potrafi określić cechy krajobrazu naturalnego Polski w ujęciu geoekologicznym, potrafi wykorzystać źródła informacji przyrodniczych, waloryzować krajobraz, analizować zdjęcia lotnicze, zna zasady krążenia wody w środowisku oraz zasady interpretacji map w zakresie bonitacji fizycznej. Umie ocenić warunki hydrologiczne, rozumie związki między cechami środowiska przyrodniczego i formami użytkowania ziemi, umie zastosować wiedzę dla sporządzenia dokumentacji fizjograficznych i planów przestrzennego zagospodarowania.
Kompetencje:
Wymagania wstępne: Przedmioty poprzedzające: Gleboznawstwo
Treści kształcenia: Rzeźba Elementy i formy reliefu. Morfograficzna klasyfikacja reliefu. Klasyfikacja form krajobrazowych, antropogeniczne formy reliefu. Typy krajobrazu naturalnego Polski. Wpływ ukształtowania terenu na decyzje projektowe. Hydrologia. Źródła informacji o terenie (mapy) Hydrologia, cykl hydrologiczny, zjawiska hydrologiczne, bilans wodny, powiązania warunków hydrologicznych z cechami środowiska. Biotechniczne kształtowanie koryt i dolin rzecznych, umocnienia brzegów. Źródła informacji o terenie. Mapy zasadnicze, topograficzne, tematyczne, interpretacja map w zakresie bonitacji fizjograficznej. Kartowanie zjawisk wodnych i innych elementów środowiska przyrodniczego. Fotointerpretacja w badaniach hydrologicznych. Woda w krajobrazie, typy zasilania obszarów w wodę, stany retencji gruntowej. Uwarunkowania hydrologiczne i glebowe a decyzje projektowe. Wody powierzchniowe w Polsce, źródła wody, erozja wodna i wietrzna. Przekształcenia antropogeniczne krajobrazu. Szata roślinna Krajobrazy roślinne Polski. Funkcjonowanie przyrodnicze krajobrazu. Rola czynników ekologicznych w kształtowaniu szaty roślinnej. Podstawy typologii siedliskowej. Metodyka opisu roślinności. Wprowadzenie do fitosocjologii – podstawy syntaksonomii. Roślinność w Polsce w skali krajobrazowej. Wprowadzenie do ekologii krajobrazu. Model płatów i korytarzy. Związki między cechami elementów środowiska przyrodniczego a procesami i zjawiskami przyrodniczymi oraz formami zagospodarowania terenu. Uwarunkowania przyrodnicze i decyzje projektowe. Szata roślinna a formy zagospodarowania terenu. Teledetekcja Teledetekcyjne źródła informacji o środowisku przyrodniczym. Zdjęcia lotnicze i obrazy satelitarne, atlasy, roczniki, monografie. Systemy iinformacji geograficznej GIS i ich wykorzystanie do badań środowiska przyrodniczego.
Literatura: ▪ Ciołkosz A., Misztalski J., Olędzki J.R.: Interpretacja zdjęć lotniczych. PWN, Warszawa 1999; ▪ Dzwonko Z.: Przewodnik do badań fitosocjologicznych. Sorus, Poznań 2007; ▪ Faliński J.B.: Kartografia geobotaniczna. T. I-III. PPWK, Warszawa-Wrocław 1990; ▪ Gutry-Korycka M., Werner-Więckowska H.: Przewodnik do hydrograficznych badań terenowych. PWN, Warszawa 1996; ▪ Longley P.A., Goodchild M.F., Maguire D.J., Hind D.W.: GIS. Teoria i praktyka. PWN, Warszawa 2008; ▪ Matuszkiewicz W.: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. PWN, Warszawa 2001; ▪ Richling A., Solon J.: Ekologia krajobrazu. PWN, Warszawa 1996; ▪ Richling A. (red.): Geograficzne badania środowiska przyrodniczego. PWN, Warszawa 2007; ▪ Starkel L.: Geografia Polski. Środowisko przyrodnicze. PWN, Warszawa 1999; ▪ Szponar A.: Fizjografia urbanistyczna. PWN, Warszawa 2003; ▪ Urbański J.: Zrozumieć GIS. Analiza informacji przestrzennej. PWN, Warszawa 1997; ▪ Zawadzki S.: Gleboznawstwo. PWRiL, Warszawa 1999;
Metody oceny: Zaliczenie ćwiczeń na podstawie wykonanych projektów i kolokwiów. Obowiązuje egzamin.
Uwagi: BRAK KARTY PRZEDMIOTU W JĘZYKU ANGIELSKIM