ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IPS10045o13
Rok / Semestr: 2013/2014 zimowy
Nazwa: Zasady projektowania
Kierunek: Gospodarka Przestrzenna
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 3
Punkty ECTS: 5
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 30 / 0
Prowadzący: dr inż.arch. Eleonora Gonda-Soroczyńska, mgr inż. Iwona Kaczmarek
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza Zna podstawowe metody i zasady stosowane przy projektowaniu urbanistycznym, planistycznym, architektonicznym, uwzględniające zasady kompozycji w zakresie rozwiązywania prostych zadań inżynierskich. Posiada podstawowe wiadomości na temat procesu projektowania przestrzeni użytkowej. Ma uporządkowaną, podbudowaną teoretycznie wiedzę ogólną obejmującą podstawowe uwarunkowania procesu projektowania (historyczne, kulturowe, ergonomiczne). Ma podstawową wiedzę dotyczącą tworzenia form płaskich i przestrzennych niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej, rozumiejąc zasady kształtowania ładu przestrzennego. Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w kontekście zastosowania zasad kompozycji w pracach planistycznych, urbanistycznych i architektonicznych. Umiejętności Ma umiejętność samokształcenia się. Potrafi rozwiązywać proste tematy projektowe oraz porozumiewać się przy użyciu różnych technik w środowisku zawodowym oraz w innych środowiskach. Potrafi kształtować ład w przestrzeni posługując się zasadami kompozycji płaskiej i przestrzennej i wysuwać stosowne wnioski. Potrafi aranżować i kształtować przestrzeń na wybranym obszarze. Potrafi identyfikować i korygować proste formy urbanistyczne miast i wsi.

Kompetencje: Kompetencje społeczne (postawy) Ma świadomość w prawidłowym i racjonalnym gospodarowaniu przestrzenią, rozumie pozaekonomiczne znaczenie zagospodarowania obszaru potrafiąc współdziałać i pracować w kilkuosobowym zespole, przyjmując w nim różne role. W urbanistycznych opracowaniach projektowych potrafi myśleć i działać jako menadżer. Ma świadomość ważności, odgrywanej roli i znaczenia bliższego i dalszego otoczenia w kształtowaniu przestrzeni i rozumie pozatechniczne aspekty i skutki działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje.

Wymagania wstępne: demografia i społeczno-kulturowe uwarunkowania gospodarki przestrzennej, historia urbanistyki, rysunek odręczny, techniczny, planistyczny

Treści kształcenia: Terminologia w projektowaniu. Planowanie przestrzenne a projektowanie urbanistyczne i architektoniczne. Teoretyczne i praktyczne teorie kształtowania przestrzeni. Współczesne trendy kształtowania przestrzeni. Elementy i zasady kompozycji. Teorie analiz kompozycyjnych i dobór form przestrzennych do kompozycji. Praktyczny aspekt zastosowania zasad kompozycji w pracach planistycznych, urbanistycznych, architektonicznych. Funkcja terenu, jako programowe rozwinięcie przeznaczenia przestrzeni. Wstęp do podstaw projektowania terenów zieleni. Ergonomia: wykazanie optymalnych warunków wykonywania pracy przystosowując środowisko pracy, maszyny, urządzenia techniczne do właściwości fizycznych i psychicznych człowieka. Tworzenie nowej wartości przestrzennej (miasto i jego struktura przestrzenna, odbicie w przestrzeni miasta jego struktury społecznej, wpływ przemysłu na środowisko zamieszkania, środowisko zamieszkania a możliwość sterowania ludzkimi zachowaniami).

Literatura: 1.Tuan Y.F.: Przestrzeń i miejsce, PIW, Warszawa, 1998; 2.Wejchert K.: Przestrzeń wokół nas, Fibak Noma Press, Katowice, 1993; 3. Chmielewski J.M.: Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2001; 4. Neufert E.: Podręcznik projektowania architektoniczno-budowlanego, Arkady, Warszawa, 2008; 5.Mironowicz I., Ossowicz T., Koncepcje teoretyczne analizy kompozycyjnej układów przestrzennych [w:] Techniki i metody badawcze w planowaniu przestrzennym. Praca zbiorowa pod red. E. Bagińskiego, Wrocław, 1997; 6. „Zastosowania Ergonomii”, nr 1-3 (57-59), Polska Akademia Nauk, Poznań-Wrocław-Zielona Góra, 2005.

Metody oceny: zaliczenie pięciu projektów, kolokwium zaliczeniowe - test.

Uwagi: