ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IISS20497o13
Rok / Semestr: 2013/2014 zimowy
Nazwa: Niezawodność i bezpieczeństwo systemów inżynierskich
Kierunek: Inżynieria Środowiska
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 2
Punkty ECTS: 3
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 15 / 15 / 0
Prowadzący: dr hab. inż. Elżbieta Bondar - Nowakowska, prof. nadz.
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza Rozumie pojęcia – bezpieczeństwo, niezawodność oraz ryzyko i związki między nimi; wie jakie zdarzenia mogą wpłynąć na nieprawidłowe funkcjonowanie obiektów inżynierii środowiska; zna zasady projektowania obiektów inżynierii środowiska z uwzględnieniem ich niezawodności; zna metody, które pozwalają na oszacowanie wielkości ryzyka oraz strategie reagowania na ryzyko. Umiejętności: Potrafi zebrać niezbędne dane do przeprowadzenia oceny niezawodności; potrafi dokonać oceny niezawodności funkcjonowania urządzeń stosowanych w inżynierii środowiska; potrafi określić źródła i rodzaje ryzyka na etapie projektowania, realizacji i eksploatacji obiektów inżynierii środowiska.

Kompetencje: Ma świadomość, że niezawodność i bezpieczeństwo systemów technicznych wpływają na „jakość życia” poprzez ograniczenie częstości oraz skutków niekorzystnych zdarzeń w otoczeniu człowieka.

Wymagania wstępne: statystyka matematyczna

Treści kształcenia: Zasady prowadzenia badań niezawodnościowych. Wskaźniki niezawodności. Niezawodność strukturalna układów technicznych. Zastosowanie elementów teorii niezawodności w projektowaniu, realizacji i eksploatacji obiektów z zakresu inżynierii i kształtowania środowiska. Analiza awaryjności systemu z zastosowaniem statystyki matematycznej. Wariantowe rozwiązania w inżynierii środowiska na gruncie wiedzy o niezawodności. Pojęcie ryzyka i bezpieczeństwa, metody szacowania ryzyka i oceny bezpieczeństwa. Zarządzanie ryzykiem i bezpieczeństwem.

Literatura: 1. Pihowicz W.: Inżynieria bezpieczeństwa technicznego. Wydawnictwo Naukowo Techniczne. Warszawa 2008. 2. Red. Maciejewski M.: Współczesne problemy ekstremalnych zagrożeń środowiska. IMGW. Warszawa 2002. 3. Radkowski S. Podstawy bezpiecznej techniki. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2003. 4. Rak J., Tchórzewska-Cieślak B.: Czynniki ryzyka w eksploatacji systemów zaopatrzenia w wodę. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2007. 5. Tchórzewska-Cieślak B.: Niezawodność i bezpieczeństwo systemów komunalnych na przykładzie systemu zaopatrzenia w wodę. Oficyna Wydawnicza Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów 2008. 6. Szopa T. Niezawodność i bezpieczeństwo. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej. Warszawa 2009.

Metody oceny: zaliczenie wykładu na podstawie 2 kolokwiów

Uwagi: Program przedmiotu: Wykład 1: Dane statystyczne o stratach powodowanych przez procesy i zdarzenia niepożądane. Wykład 2: Definicja obiektu technicznego i jego zasadniczych elementów. Klasyfikacja obiektów technicznych. Etapy powstawania i stany eksploatacji obiektu technicznego. Wykład 3: Przyczyny powstawania zagrożeń i szkód w inżynierii środowiska. Wykład 4: Podstawowe pojęcia z zakresu nauk o niezawodności i inżynierii bezpieczeństwa. Zasady prowadzenia badań niezawodnościowych. Wykład 5: Wskaźniki niezawodności – ich wybór w ocenie działania systemów inżynierii środowiska. Wykład 6: Kryteria niezawodności systemów. Wykład 7: Niezawodność strukturalna układów technicznych. Wykład 8: Zastosowanie elementów teorii niezawodności w projektowaniu realizacji robót z zakresu inżynierii i kształtowania środowiska. Wykład 9-10: Analiza awaryjności systemu z zastosowaniem statystyki matematycznej i teorii prawdopodobieństwa. Wykład 11: Istota ryzyka. Wykład 12: Rodzaje ryzyka. Wykład 13-14: Metody szacowania ryzyka. Wykład 15: Strategie reagowania na ryzyko.