ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IGS20685o14
Rok / Semestr: 2014/2015 letni
Nazwa: Geodezjia fizyczna i geodynamika
Kierunek: Geodezja i Kartografia
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 1
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 15 / 0
Prowadzący: prof.dr hab. inż.Edward Osada
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza: Zna i rozumie złożone zjawiska zachodzące na powierzchni oraz we wnętrzu Ziemi. Zna pośrednie i bezpośrednie metody i techniki wykorzystywane w badaniach geodynamicznych. Rozumie procesy wywołujące pływowe i niepływowe deformacje skorupy ziemskiej, zmiany grawitacji, kierunku osi obrotu i prędkości obrotowej Ziemi. Rozumie znaczenie rekonstrukcji ruchów płyt tektonicznych i bieguna oraz rolę badań paleomagnetycznych. Zna modele izostatyczne. Rozumie istotę przedstawienia potencjał grawitacyjny w postaci szeregu funkcji kulistych; zna zasady i cel wprowadzania podstawowych redukcji do pomiarów grawimetrycznych; zna przyczyny okresowych zmian pola grawitacyjnego Ziemi i ich wpływ na obserwacje geodezyjne; zna teoretyczne podstawy stosowania systemów wysokości; rozumie istotę rozwiązań geodezyjnych zagadnień brzegowych Stokesa i Mołodienskiego; zna zasady niwelacji astronomiczno-geodezyjnej oraz podstawy rozwiązania problemu Bjerhammara; zna teoretyczne podstawy pomiarów grawimetrycznych; Umiejętności : Potrafi monitorować, interpretować i modelować procesy związane z kinematyką i dynamiką Ziemi. Potrafi dobrać metody pomiarowe, służące do oceny zmian powierzchniowych i wgłębnych skorupy ziemskiej. Potrafi ocenić skutki procesów tektonicznych i postglacjalnych i ich związki ze zmianami wysokości i grawitacji. Potrafi wyjaśnić przyczyny ruchów płyt tektonicznych i bieguna. Potrafi wyznaczyć wartości różnych charakterystyk pola grawitacyjnego Ziemi z globalnych modeli geopotencjału; umie wyznaczyć wartości podstawowych poprawek wprowadzanych do pomiarów grawimetrycznych; potrafi wyznaczyć poprawki do wyników niwelacji precyzyjnej ze względu na systemy wysokości oraz pływowe zmiany pola grawitacyjnego; potrafi wyznaczyć wysokość geoidy oraz składowe odchylenia pionu na podstawie anomalii grawimetrycznych; umie wyznaczyć różnicę wartości przyspieszeń siły ciężkości oraz gradient pionowy przyspieszenia; Kompetencje społeczne ( postawy ): Ma świadomość konieczności pogłębiania wiedzy o procesach geofizycznych, powodujących ewolucję wnętrza i powierzchni Ziemi oraz ich wpływem na pomiary geodezyjne i geofizyczne Wykazuje zrozumienie wpływu i znaczenia ciągłego dokształcania się i podnoszenia kompetencji zawodowych. Ma świadomość ważności i rozumie pozatechniczne aspekty działalności geodety.

Kompetencje:

Wymagania wstępne: analiza matematyczna, fizyka, geodezja wyższa, geodezja satelitarna

Treści kształcenia: Tektonika płyt litosferycznych, konwekcja, kolizje płyt, strefy rozrostu i subdukcji, ewolucja wnętrza Ziemi, wulkanizm i plutonizm, sejsmiczność Ziemi, absolutny układ odniesienia, pośrednie i bezpośrednie metody badań, deformacje pływowe i niepływowe, zmiany grawitacji, kierunku osi obrotu i prędkości obrotowej Ziemi, VLBI, SLR, LLR, GNSS, paleomagnetyzm, rekonstrukcja ruchów płyt i bieguna, międzynarodowe i krajowe programy badań współczesnych i neotektonicznych ruchów skorupy ziemskiej, ruchy lodowców, zmiany kształtu orbity Ziemi, izostazja, El Nino, batymetria. Potencjał grawitacyjny w postaci szeregu funkcji kulistych. Globalne modele geopotencjału. Pole normalne siły ciężkości. Potencjał zakłócający, anomalie i zakłócenia grawimetryczne. Redukcje i poprawki wprowadzane do pomiarów grawimetrycznych. Okresowe zmiany pola grawitacyjnego Ziemi i ich wpływ na obserwacje geodezyjne. Systemy wysokości. Zagadnienia brzegowe teorii potencjału. Geodezyjne zagadnienia brzegowe. Rozwiązania geodezyjnych zagadnień brzegowych Stokesa i Mołodienskiego. Problem Bjerhammara. Funkcje autokowariancji anomalii grawimetrycznych i kowariancji pośrednich. Niwelacja astronomiczno-geodezyjna. Sieci grawimetryczne. Podstawy pomiarów grawimetrycznych.

Literatura: Dadlez R., Jaroszewski W.: „Tektonika”, PWN, Warszawa 1994; Turcotte D.L., Schubert G.: „Geodynamics”, Cambridge University Press, USA 2002; Fowler C.M.R.: „The Solid Earth. An Introduction to Global Geophysics”, 2nd ed. , Cambridge University Press, UK 2004; Kearey P., Klepeis K. A., Vine F.J.: „Global Tectonics“, Wiley-Blackwell Publ., 3rd ed., UK, 2009; Barlik M.: „Wybrane zagadnienia z geofizyki”, Wyd. Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1986; Barlik M. Pomiary grawimetryczne w geodezji. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej wyd. 2 uzup., 2001 Barlik M. Wstęp do teorii figury Ziemi. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 1995 Barlik M., Pachuta A., Pruszyńska-Wojciechowska M. Ćwiczenia z geodezji fizycznej i grawimetrii geodezyjnej. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej 1992 Czarnecki K. Geodezja współczesna w zarysie. Wiedza i Życie, Warszawa 1996. „Niwelacja precyzyjna”, praca zbior., PPWK, Warszawa-Wrocław 1993; Namysłowska-Wilczyńska B.: „Geostatystyka, teoria i zastosowania”, Oficyna Wyd. Politechniki Wrocławskiej, Wrocław 2006; Migoń P.: „Geomorfologia”, PWN, Warszawa 2006; Stacey F.D., Davis P.M. „Physics of the Earth” Cambridge University Press, USA 2008; Gupta H.K. et al. “Encyclopedia of Solid Earth Geophysics”, Springer, The Netherlands 2011

Metody oceny: wykonanie i zaliczenie ćwiczeń obliczeniowych oraz 2 kolokwiów zaliczeniowych wykładów.

Uwagi: