Lista kursów

English version

Kod kursu: MRS10076f14
Rok / Semestr: 2014/2015 zimowy
Nazwa: Uprawa i wykorzystanie roślin energetycznych
Kierunek: Medycyna roślin
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Fakultatywny
Semestr studiow: 3
Punkty ECTS: 2
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 15 / 15 / 0
Prowadzący: prof. dr. hab. Leszek Kordas
Język: polski


Efekty kształcenia: Student nabywa podstawową wiedzę z zakresu wymagań oraz technologii uprawy poszczególnych gatunków roślin energetycznych. Poznaje działania na rzecz ochrony środowiska rolniczego. Zna zasady gospodarowania, rozumie związki i znaczenie oraz specyfikę uprawy i ochrony poszczególnych gatunków roślin energetycznych. Opracowuje zasady uprawy roślin przeznaczonych na różne kierunki wykorzystania (biogaz, spalanie, biopaliwo). Ocenia stan roślin pod wpływem zmiennych warunków siedliskowych i potrafi zapobiegać ich negatywnym skutkom. Projektuje metody ich uprawy i ochrony.

Kompetencje: Wykazuje rozumienie zjawisk zachodzących między czynnikami siedliska, rośliną uprawną a środowiskiem. Docenia konieczność samodoskonalenia i potrzebę dokształcania, przestrzega zasady higieny i bezpieczeństwa w trakcie wykonywania zabiegów uprawowych. Wykazuje odpowiedzialność za powierzony sprzęt.

Wymagania wstępne: botanika, fizyka, chemia oraz wybrane elementy z przedmiotów z zakresu ochrony środowiska

Treści kształcenia: Całokształt wiedzy związanej z rozwojem produkcji roślin energetycznych w świecie i w Polsce. Podstawowe dane o sposobach i wielkości produkcji w Polsce i świecie, oraz prognozy jej rozwoju. Podstawowa terminologia w produkcji roślin energetycznych i jej technologia. Specyficzne jej cechy i uwarunkowania, znaczenie.

Literatura: Bal R., Piechocki J. 2002. Biogaz jako przykład biopaliwa pochodzenia rolniczego. „Inżynieria Rolnicza”7a(40), s. 171–176. Borkowska H. 2004. Ślazowiec (Sida hermaphrodita Rusby) jako roślina energetyczna. Materiały Konferencji „Dni Ślazowca 2004”. Bystra. Grzybek A., Gradziuk P., Kowalczyk K. 2001a. Słoma energetyczne paliwo. Wyd. „Wieś Jutra”. Warszawa. Grzybek A. 2001b. Biopaliwa płynne. „Czysta Energia” 3, s. 23–24b. Kuś J. 2002. Możliwość zwiększenia areału uprawy rzepaku ozimego w różnych rejonach Polski. „Wieś Jutra” 8 Majtkowski W. 2003. Rośliny energetyczne. „Czysta Energia” 10(26), s. 33–34. Majtkowski W. 2005. Roślinne ciepło. „Polskie Ciepło i Energia” 7(7), s. 31–34. Roszkowski A. 2003 Biopaliwa a ekologia, estry oleju rzepakowego. „Technika Rolnicza” 4, s. 28–30. Szczukowski S., Tworkowski J. 2003. Produkcja wieloletnich roślin energetycznych w regionie Warmii i Mazur – stan aktualny i perspektywy. „Postępy Nauk Rolniczych” (3)303, s. 75–84.

Metody oceny: Wiedza: zaliczenie pisemne Umiejętności: ocena w terenie. Prace domowe w postaci projektów, obserwacja wykonawstwa, prezentacja ppt, Kompetencje społeczne praca indywidualna i w grupach, dyskusja na zajęciach

Uwagi: