Lista kursów

English version

Kod kursu: BHS20076f16
Rok / Semestr: 2016/2017 zimowy
Nazwa: Proekologiczne Metody Chowu Zwierząt Gospodarskich i Wolno Żyjących
Kierunek: Zootechnika
Typ studiów: II st. - magisterskie
Rodzaj kursu: Fakultatywny
Semestr studiow: 2
Punkty ECTS: 4
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 15 / 30 / 0
Prowadzący: prof. dr hab. Piotr Nowakowski
Język: polski / angielski


Efekty kształcenia: Wiedza: W1 - Student orientuje się w przepisach prawa jak i założeniach polityki rolnej Unii Europejskiej ukierunkowanej na proekologiczne systemy produkcji zwierzęcej; W2 - Orientuje się w zmienności wewnątrzgatunkowej żyjących populacji zwierząt oraz w różnorodności ekosystemów, łańcuchów troficznych i krajobrazów; Umiejętności: U1 - Student posiada rozwiniętą zdolność do interpretowania danych o produkcji zwierzęcej z pozycji regionalnej, krajowej, kontynentalnej i globalnej z uwzględnieniem uwarunkowań środowiskowych; U2 - Potrafi tworzyć nowe systemy chowu zwierząt dopasowane do specyfiki środowiska (ziemie górskie, niziny, doliny rzek, itp.) tak by produkcja była zrównoważona i ekonomicznie uzasadniona, a równocześnie wpływała na utrzymanie bioróżnorodności i wspierała lokalne społeczności. U3 - Student potrafi stworzyć nowy produkt związany z utrzymaniem zwierząt, zawierający specyficzne walory związane z lokalnym miejscem wytwarzania, i który w swej wycenie zawiera kompleksowo wartości biologiczne, środowiskowe, kulturowe i etyczne tak ważne obecnie do pełnej akceptacji produktu przez szeroko pojętych konsumentów (żywności, innych produktów użytkowych i krajobrazu rolniczego); W3 - Student nabywa rozszerzoną wiedzę o funkcjonowaniu zwierząt gospodarskich w systemach rolnictwa zrównoważonego, w tym ekologicznego; W4 - Zna standardy dobrostanu zwierząt w warunkach chowu społecznego i utrzymywanych na użytkach zielonych; W5 - Rozumie wpływ metod chowu pro-ekologicznego zwierząt gospodarskich na środowisko i na jakość produktów pochodzenia zwierzęcego;

Kompetencje: Student rozumie istotę dbania o różnorodność na wszystkich poziomach organizacji przyrody na terenach zagospodarowanych rolniczo w tym różnorodności ras i gatunków zwierząt i tradycyjnych form gospodarowania; organizuje i rekomenduje produkcję zwierzęcą nie degradującą środowiska. Widzi i rozumie złożoność systemów chowu zwierząt łącznie z czynnikami społeczno-kulturowymi. Docenia znaczenie nieustannego poszerzania wiedzy i umiejętności.

Wymagania wstępne: Podstawy produkcji roślinnej; uprawa łąk i pastwisk; żywienie zwierząt gospodarskich; technologie produkcji zwierzęcej; zasady wspólnej polityki rolnej UE (WPR UE - EU CAP)

Treści kształcenia: Podstawy społeczne, prawne i polityczne do prowadzenia proekologicznej produkcji zwierzęcej; systemy chowu zwierząt sprzyjające kształtowaniu krajobrazu i środowiska przyrodniczego oraz otrzymywaniu wysokiej jakości produktów pochodzenia zwierzęcego; zmienność wewnątrzgatunkowa żyjących populacji zwierząt oraz w różnorodności ekosystemów, łańcuchów troficznych i krajobrazów - rasy lokalne zwierząt gospodarskich; organizacja systemów produkcji zwierzęcej z maksymalnym wykorzystaniem użytków zielonych; relacje pomiędzy bazą pokarmową a wzrostem i zdrowiem zwierząt oraz jakością produktów; zarządzanie chowem zwierząt w różnych uwarunkowaniach środowiskowych z uwzględnieniem obsady i wymagań zwierząt; specyficzne walory produktu pochodzenia zwierzęcego związane z lokalnym miejscem wytwarzania, który w swej wycenie zawiera kompleksowo wartości biologiczne, środowiskowe, kulturowe i etyczne, tak ważne obecnie do pełnej akceptacji produktu przez szeroko pojętych konsumentów.

Literatura: Dawkins R.: Fenotyp rozszerzony – Dalekosiężny gen. Prószyński i S-ka, Warszawa, 2003. INRA: Żywienie przeżuwaczy. Zalecane normy i tabele wartości pokarmowej pasz. Pod red. R. Jarrige’a. IFiŻZ PAN, Jabłonna i Omnitech Press, Warszawa, 1993. Lasota – Moskalewska A.: Zwierzęta udomowione w dziejach ludzkości. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa, 2005. Schmidt-Nielsen K.: Dlaczego tak ważne są rozmiary zwierząt. Skalowanie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1994 Spedding C.R.W.: Ekologia łąkarska. PWRiL, Warszawa, 1977.

Metody oceny: Zaliczenie ćwiczeń: Umiejętności U1, U2 i U3 veryfikowane będą na podstawie ocen z pisemnych sprawdzianów oraz oceny z dwóch prac projektowych. Kompetencje K1 i K2 weryfikowane będą na podstawie oceny indywidualnej aktywności studentów na zajęciach (zadawanie pytań problemowych i dyskusja; dzielenie sie dodatkową wiedzą z zakresu tematycznego przedmiotu). Studentów obowiązuje obecność na ćwiczeniach (w trakcie całego semestru student może mieć tylko jedną nieobecność nie usprawiedliwioną). W przypadku nieobecności student zobowiązany jest do zaliczenia odpowiedniej części materiału w czasie konsultacji. Zaliczenie ćwiczeń następuje na podstawie średniej z uzyskanych ocen. Zaliczenie przedmiotu: Studentów posiadających zaliczenie z ćwiczeń obowiązuje pisemny egzamin (problem do opracowania w trakcie 45 minut) w sesji egzaminacyjnej, na którym zostanie zweryfikowana wiedza (W1, W2, W3, W4, W5) . Wymagane 60% poprawnych odpowiedzi na ocenę pozytywną. Jeśli egzamin nie zostanie zaliczony w pierwszym terminie student ma prawo ponownie zdawać go w terminie poprawkowym.

Uwagi: Fakultet kierunkowy