ECTS
Katalog kursów ECTS

Szczegóły kursu
Kod kursu: IWS10094o12
Rok / Semestr: 2012/2013 letni
Nazwa: Planowanie i zagospodarowanie przestrzeni
Kierunek: Inżynieria i Gospodarka Wodna
Typ studiów: I st. - inżynierskie
Rodzaj kursu: Obligatoryjny
Semestr studiow: 4
Punkty ECTS: 3
Formy kształcenia (wykłady / ćwiczenia / inne): 30 / 15 / 0
Prowadzący: dr hab. Beata Raszka, prof. nadzw.
Język: polski


Efekty kształcenia: Wiedza Zna dokumentację planistyczną przygotowywanej na różnych szczeblach organizacji państwa (krajowym, wojewódzkim, gminnym); zna kompetencje samorządów regionalnych i gminnych w zakresie stanowienia polityki przestrzennej; zna konsekwencje rozdziału kompetencji władzy samorządowej i rządowej w zakresie planowania przestrzennego; zna procedury planistyczne; zna specjalistyczne dokumenty planowania przestrzennego (plany ochrony, operaty uzdrowiskowe) oraz relacje prawne zachodzące między planowaniem przestrzennym jako zadaniem własnym gminy a innymi organami władzy samorządowej, rządowej, administracji specjalnej; zna metodykę oceny środowiska oraz uwarunkowań społeczno-gospodarczych dla potrzeb planowania przestrzennego. Umiejętności Umie scharakteryzować dokumenty planistyczne różnych szczebli administrowania krajem; umie w praktyce zastosować metody oceny środowiska oraz określić uwarunkowania społeczno-gospodarcze dla potrzeb planowania przestrzennego; potrafi zebrać, wyselekcjonować i przeanalizować materiały wyjściowe do przygotowania studium uwarunkowań i kierunków przestrzennego zagospodarowania gminy oraz mpzp; potrafi zebrać, dokonać selekcji i analizy materiałów koniecznych do przygotowania strategicznej oceny/prognozy dokumentu planistycznego. umie przygotować załączniki graficzne suikpz i mpzp.

Kompetencje: Wykazuje zrozumienie dla idei zrównoważonego rozwoju i planowania. samodzielnie poszukuje i studiuje źródła literaturowe i dokumenty; potrafi formułować pytania, opinie i wypowiedzi oraz współpracować w grupie; potrafi podjąć dialog z różnymi grupami interesów oraz przedstawiać swoje racje; potrafi dyskutować, nie unika kontaktów interpersonalnych i publicznej prezentacji wyników prac.

Wymagania wstępne: podstawy prawa, przedmiotu dotyczące uwarunkowań środowiskowych (meteorologia i klimatologia, hydrologia, ochrona wód, geologia inżynierska i mechanika gruntów)

Treści kształcenia: Pojęcie przestrzeni; planowanie a zagospodarowanie przestrzenne. Przestrzeń jako dobro rzadkie. Zasady planistyczne, kategorie zasad (racje, kierunki, prawidła, reguły). Struktura planowania i zagospodarowania przestrzennego w Polsce: poziom krajowy – koncepcja przestrzennego zagospodarowania kraju; poziom regionalny – plan zagospodarowania przestrzennego województw, poziom lokalny – studium uwarunkowań i kierunków przestrzennego zagospodarowania gminy, miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Opracowania, instrumenty i narzędzia planistyczne wspomagające proces planowania. Zagospodarowanie przestrzeni w świetle przepisów odrębnych, środowisk i zasobów wodnych i pokrewnych (tereny bagienne, torfowiskowe, łąk niskich, lasów zalewowych). Zagospodarowanie przestrzenne i rozstrzygnięcia Unii Europejskiej - Dyrektywa wodna i dyrektywa azotanowa jako przesłanki w planowaniu przestrzennym: Ramowa Dyrektywa Wodna: planowanie zlewniowe; Dyrektywa azotanowa: planowanie terenów wiejskich jako obszarów narażonych na zanieczyszczenia N; Ocena ryzyka braku efektów wdrożenia Ramowej Dyrektywy Wodnej. Wskaźniki rozwoju. Ograniczenia w korzystaniu z przestrzeni. Obszary szczególnego przeznaczenia. Konflikty przestrzenne. Delimitacja granic planistycznych na potrzeby wspólnej gospodarki wodnej. Aglomeracja i obszar metropolitalny jako jednostki o ponadlokalnym znaczeniu dla planowania wykorzystania gospodarczego wód. Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne jako narzędzie realizacji zasad zrównoważonego rozwoju i prawidłowej gospodarki zasobami środowiska.

Literatura: A) podstawowa 1. Chmielewski T.J. 2001: System planowania przestrzennego harmonizujący przyrodę i gospodarkę, t.1-2, Politechnika Lubelska, Lublin. 2. Niewiadomski Z. 2002: Planowanie przestrzenne. Zarys systemu, Wyd. Prawnicze LexisNexis, Warszawa. 3. Parysek J.J. 2006: Wprowadzenie do gospodarki przestrzennej, Wyd. Naukowe UAM, Poznań. 4. Szponar A., 2003: Fizjografia urbanistyczna, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa. 5. Teisseyere-Sierpińska M (red.) 1997: Problematyka przyrodnicza w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. IDZiK, Warszawa. 6. akty normatywne, aktualnie obowiązujące z zakresu planowania przestrzennego i dziedzin pokrewnych. B) uzupełniająca 1. Beim M. 2009: Modelowanie procesu suburbanizacji aglomeracji poznańskiej, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań. 2. Kistowski M., Korwel-Lejkowska B. (red.) 2007: Waloryzacja środowiska przyrodniczego w planowaniu przestrzennym. Problemy Ekologii Krajobrazu, t. XIX, Gdańsk-Warszawa. 3. Mierzejewska L., 2004: Przyrodnicze aspekty rozwoju zrównoważonego miast, Bogucki Wyd. Naukowe, Poznań. 4. Rychling A., Solon J., 1998: Ekologia krajobrazu, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa. 5. Szulczewska B., Kaftan J., (red.) 1996: Kształtowanie systemu przyrodniczego miasta.

Metody oceny: projekt oraz 2 pisemne sprawdziany wiedzy, zaliczenie

Uwagi: